από COACHFK » Τετ Μάιος 30, 2007 1:35 pm
Είναι με πολύ μεγάλη θλίψη μου να προσπαθήσω να εκφράσω με λόγια αυτά που αισθάνεται η καρδιά. Είναι, ίσως, η μοναδική στιγμή στην ζωή μου και στην αντιμετώπισή της που νοιώθω να μην μπορώ να βρω μια λύση για να βοηθήσω. Είναι αυτή η...στάση της ζωής μας που είναι προδιαγεγραμένη ότι θα συμβεί από την ώρα που γεννιόμαστε και που όταν έρχεται, ακόμα και αν το περιμένεις δεν είναι ποτέ εύκολο να το χωνέψεις.
Πόσο μάλλον όταν έρχεται τόσο ξαφνικά για ένα "παιδί", γιατί τέτοιο ήταν ο Άκης με το αιώνιο χαμογελο και την γεμάτη καλοσύνη του σε καταστάσεις που θα μπορούσαν εύκολα να ξεφύγουν από τον έλεγχο.
Είχα την τύχη να τον γνωρίζω και να τον έχω και αθλητή και πάντα, ακόμα και αν δεν ήταν στην καλή του κατάσταση, προσπαθούσε να δώσει τον καλύτερό του εαυτό και πάντα όσο και να έπαιζε ποτέ δεν θα τον άκουγες να παραπονείται ή να βαρυγκομάει.
Αιωνία σου η μνήμη φίλε Άκη και εκεί που πας να βρεις αυτό που ζήταγε η ψυχή σου και η καρδιά σου.
Θα σε θυμόμαστε πάντα