Το δυσκολο ειναι να ειναι ηδη διδαγμενος λαθος. Θα χρειαστει πανω απο δεκαπλασια ικανοτητα σε σχεση με καποιον ο οποιος ξεκινα να μαθαινει την ιδια στιγμη
συμφωνώ απόλυτα.
Έχω προσπαθήσει στο παρελθόν στην Ελλάδα (πρόσφατα και στην αγγλία) να εφαρμόσω κάποιες από τις τεχνικές που θεωρώ οτι πρέπει να διδάσκονται στους τερματοφύλακες, και, όταν μου επιτράπηκε, τα αποτελέσματα ήταν πολύ καλά έως εξαιρετικά, ειδικά σε τερματοφύλακες μικρών ηλικιών.
Πολύ θα ήθελα να καταγράψω κάποιες από αυτές και να δημιουργήσω μια πηγή αναφοράς για προπονητές. Αυτό που πάντα ήθελα να κάνω είναι να μπορώ να μετρήσω και κάποιες παραμέτρους, ειδικά για τερματοφύλακες και πόδια ποδήλατο.
Μια και το θυμήθηκα, σε κάποιο σεμινάριο προπονητών, παρουσιάσανε μια εργασία που έγινε στα ΤΕΦΑΑ που είχε να κάνει με την σχέση επιτοπίου άλματος στο έδαφος με κάθετο άλμα (πέταγμα) μέσα στο νερό. Αυτά που, δυστυχώς, δεν λάβανε υπ'όψιν είναι τα εξής:
1. Για να κάνεις μεγάλο πέταγμα, η θέση του σώματος πρέπει να είναι λάθος
2. Το μεγάλο κάθετο πέταγμα είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ένας τερματοφύλακας
3. Οι μύες που συνδράμουν για ένα πέταγμα είναι διαφορετικοί από αυτούς για επιτόπιο άλμα έξω απ' το νερό.
κ.τ.λ.
Με την ίδια λογική, αν βάλεις έναν τερματοφύλακα να κάνει δίαιτα και χάσει 5 κιλά, θα αυξηθεί το μέγιστο πέταγμα. Άρα... οι τερματοφύλακες χρειάζονται δίαιτα...
Προφανώς οι κύριοι που κάνανε αυτή την μελέτη - εργασία, δεν έχουν ιδέα από τερματοφύλακες πόλο... τέλος πάντων...
Απλώς οι περισσότεροι προπονητές κάνουν γενική προπόνηση στους τερματοφύλακες.
Αν πάρεις ένα παιδί με καλά αντανακλαστικά και τον πλακώσεις στις πεταλούδες, στα πόδια και στα πετάγματα... κάτι θα πιάσει στο τέλος.
Υ.Γ. αν υπάρχει ενδιαφέρον, μπορούμε να ανοίξουμε ένα τόπικ με θέμα την προπόνηση του τερματοφύλακα. Εγώ θα μεταφέρω όσα μπορώ, και το αν είναι σωστά, μπορούν να το κρίνουν οι ενδιαφερόμενοι.