Σελίδα 1 από 1

Το αντίο της Γιούλης

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: Σάβ Σεπ 01, 2012 10:11 pm
από Lambros10
"Το αντίο της Γιούλης "

Λίγους μήνες μετά την οικιοθελή αποχώρηση της από την Εθνική ομάδα, η Γιούλη Λάρα πήρε τη μεγάλη απόφαση να αποχωρήσει οριστικά από τις πισίνες και να κρεμάσει το σκουφάκι της! Μια δύσκολη στιγμή για κάθε αθλητή και αθλήτρια, ειδικά όταν υπηρετείς ένα σπορ για πολλά χρόνια όπως η Γιούλη…

Έπειτα από 18 χρόνια συνεχούς προσφοράς στο δεύτερο της σπίτι, το Ναυτικό Όμιλο Βουλιαγμένης, η Λαρά δεν θα είναι παρούσα την Τρίτη το πρωί στην πρώτη μέρα της προετοιμασίας. Περίεργο συναίσθημα αυτό που δεν μπορούμε να το καταλάβουμε όσοι είμαστε μακριά από τον πρωταθλητισμό αλλά κάποια στιγμή έρχεται το τέλος και η Γιούλη το πήρε απόφαση καθώς όπως έχει πει πολλές φορές «… ένας σωστός αθλητής πρέπει να ξέρει και πότε να φεύγει».

Πλέον η Γιούλη κοιτά την επόμενη μέρα της ζωής της χωρίς το πόλο αλλά φεύγει από τις πισίνες με ψηλά το κεφάλι, απόλυτα πετυχημένη, γεμάτη από χαρές, τίτλους, προσωπικές και ομαδικές επιτυχίες, λύπες που έχει ο αθλητισμός και όλα όσα περικλείουν την ζωή μιας αθλήτριας. Και πάνω από όλα πρέπει να αποτελέσει το παράδειγμα για την επόμενη γενιά! Και δεν μιλάμε μόνο από αγωνιστικής πλευράς αλλά κυρίως από πλευράς ήθους και χαρακτήρα…

Η Γιούλη Λαρά έπαιξε 18 χρόνια με το σκουφάκι της ΝΟ Βουλιαγμένης κατακτώντας 2 Τσάμπιονς Καπ, 2 Σουπερ Καπ Ευρώπης και 7 Πρωταθλήματα Ελλάδος! Φυσικά οι μεγαλύτερες στιγμές της ως πολίστρια ήταν η κατάκτηση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος με την Εθνική ομάδα στη Σαγκάη το καλοκαίρι του 2011 και του ασημένιου μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004.

Αμέτρητες συμμετοχές για την εξαιρετική φουνταριστή, εκατοντάδες γκολ, φοβερές μονομαχίες, πάθος, δίψα για διάκριση, ήθος! Όλα αυτά χαρακτηρίζουν την καριέρα της Γιούλης που οι φίλοι της ελληνικής υδατοσφαίρισης δεν θα την ξεχάσουν ποτέ…

Όταν μάθαμε την είδηση της αποχώρησης της από τις πισίνες, τηλεφωνήσαμε στη Γιούλη και της ζητήσαμε να μας μιλήσει για αυτή την μεγάλη απόφαση. Την πετύχαμε στις διακοπές της και τα συναισθήματα ήταν κάπως μπερδεμένα μιας και εδώ και 18 χρόνια, τέτοια εποχή, η πάντα χαμογελαστή Γιούλη ετοιμαζόταν για την προετοιμασία με το ΝΟ Βουλιαγμένης. Τώρα έκανε διακοπες, κάτι πρωτόγνωρο για την ίδια μετά από μια τόσο μεγάλη καριέρα στο πόλο...

Τη ρωτήσαμε για το μεγάλο τέλος μιας καριέρας που τα είχε όλα:

«Μια σωστή και καλή αθλήτρια πρέπει να ξέρει πότε να φεύγει και για μένα η στιγμή αυτή έφτασε! Δεν έχω να ζητήσω κάτι άλλο, δεν έχω να περιμένω κάτι άλλο καθώς έχω κατακτήσει τα πάντα όλα αυτά τα χρόνια που παίζω πόλο.

Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου όλες μου τις συμπαίκτριες σε Εθνική ομάδα και Βουλιαγμένη για αυτά που ζήσαμε και ξέρω οτι η ώρα του αποχαιρετισμού είναι πάντα δύσκολη. Αλλά επαναλαμβάνω οτι πρέπει να ξέρεις πότε θα πεις το μεγάλο αντίο...»

Τί μεσολάβησε από την Τεργέστη, όπου σκεφτόσουν να συνεχίσεις στο συλλογικό επίπεδο, μέχρι τώρα ούτως ώστε να πάρεις την απόφαση να σταματήσεις;

«Να σου πω την αλήθεια κουράστηκα! Δεν θέλω να αφήσω κάτι που αγαπάω τόσο πολύ, να γίνει διαδικαστικό για μένα και να εξελιχθεί σε ρουτίνα από την οποία δεν θα μπορώ να ξεφύγω γιατί θα φοβάμαι να πώ το αντίο. Για αυτό σου είπα και πριν οτι η σωστή αθλήτρια πρέπει να ξέρει πότε να αποχωρεί! Δεν έχω πια την ίδια όρεξη, κουράστηκα όπως σου είπα και θέλω πια να προχωρήσω στη ζωη μου και να κάνω κάτι άλλο επαγγελματικά. Φυσικά και το πόλο το λατρεύω και θα το λατρεύω για πάντα καθώς με έχει στιγματίσει! Και να ξέρεις οτι δεν θα άφηνα ποτέ κάτι που με έχει σημαδέψει και αγαπώ να μετατραπεί σε συνήθεια».

Τί θυμάσαι από τη 18χρονη καριέρα σου σε Εθνική ομάδα και ΝΟ Βουλιαγμένης;

«Μου μένει πιο πολύ η αίσθηση της ευγενούς άμιλλας μέσω του αθλητισμού, των φίλων που κάνεις, της παρέας, οι κοινοί στόχοι που έχεις με τις συμπαίκτριες και τους προπονητές, η κοινή προσπάθεια για να πετύχεις. Πιο πολύ μου μένουν τα καθημερινά και όχι οι τίτλοι! Από αυτά γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και μαθαίνεις να σέβεσαι αυτούς που έχεις δίπλα σου. Το να μοιράζεσαι τα αθλητικά σου όνειρα με ανθρώπους που τελικά γίνονται οικογένεια σου είναι πολύ σημαντικό»

Εγώ θα επιμείνω και θα σε ρωτήσω να μου πεις ποιόν τίτλο ξεχωρίζεις από αυτούς που κατέκτησες, εξαιρώντας τις δυο τεράστιες επιτυχίες με την Εθνική ομάδα το ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο στην Αθήνα και το χρυσό του Παγκοσμίου της Σαγκάης που σίγουρα θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη σου.

«Ξεχωριστό νόημα για μένα έχει η κατάκτηση των πρωταθλημάτων στις νεάνιδες, όταν ήμουν 16 και 17 χρονών. Τότε που ο Άκης Τσαταλιός με έφερε στην πισίνα! Ήταν αυτός που με βοήθησε στο ξεκίνημα, μου έδειξε το δρόμο, με εμπιστεύτηκε και μου είπε να προχωρήσω και να γίνω μια καλή αθλήτρια. Αυτός τα ξεκίνησε όλα και δεν το ξεχνάω ποτέ! Από εκεί και πέρα θυμάμαι έντονα τους τίτλους στην Ευρώπη, τα δυο Τσάμπιονς Καπ, σε Κέρκυρα και Κίρισι με την Αλεξία Καμμένου. Η ομάδα τότε ήταν πραγματικά μια οικογένεια και στη Βουλιαγμένη από μικρές αυτό προσπαθούσαν να μας μάθουν: να είμαστε οικογένεια!»

Θέλεις να πεις δυο λόγια για ανθρώπους που σε βοήθησαν στην αθλητική σου καριέρα;

«Ο καθένας έχει το ξεχωριστό του στίγμα πάνω σε μένα! Σου είπα και πριν ο Άκης Τσαταλιός με έβαλε μέσα, με πέταξε στα βαθιά της πισίνας. Με την Αλεξία Καμμένου έχουμε περάσει μια ζωή μαζί! Ήμασταν συναθλήτριες, μετά ήταν πάντα κοντά σε εμάς και στην ομάδα, αργότερα έγινε και προπονήτρια μου! Με ξέρει τόσο καλά η Αλεξία και ήταν ιδανικό για μένα που έγινε προπονήτρια μου, καθώς ήξερε πώς να με κάνει να γίνω καλύτερη. Ήταν οικογενειακό το κλίμα τότε και αυτό το λάτρεψα! Άκης και Αλεξία έχουν ξεχωριστό ρόλο για μένα καθώς προέρχοταν από τη Βουλιαγμένη και με ήξεραν από πολύ μικρή. Επίσης πολύ σημαντικές για μένα ήταν η Τέρρυ και η Τζίνα Ρούπακα οι οποίες είχαν την ίδια ξεχωριστή παρουσία στην καριέρα μου. Από εκεί και πέρα δεν ξεχνώ τον Γιώργο Κατσούλη, έναν εξαιρετικό προπονητή που μας βοήθησε να πάμε δυο και τρία επίπεδα πιο πάνω ως ομάδα»

Φεύγεις γεμάτη από τις πισίνες;

«Ναι σίγουρα! Πολύ γεμάτη και η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι εύκολη για μένα. Όσοι ήμασταν συνοδοιπόροι σε αυτό το ταξίδι έχουμε ζηλευτή καριέρα. Και δεν το λέω μόνο εγώ αυτό αλλά είναι κοινώς αποδεκτό καθώς μέσα από το πόλο κατακτήσαμε κάθε μετάλλιο που υπάρχει».

Θα παραμείνεις στο άθλημα; Σκέφτεσαι να ασχοληθείς με κάτι που έχει σχέση με την υδατοσφαίριση;

«Δεν έχω αποφασίσει ακόμη! Θέλω να κάτσω να ξεκουραστώ και να μπω σε άλλους ρυθμούς, χωρίς άγχος και τρέξιμο. Αργότερα θα δω τί θα κάνω και αν θα παραμείνω στο χώρο».

Αυτά από μια μεγάλη αθλήτρια και άνθρωπο! Τη Γιούλη Λαρά τη γνωρίσαμε πιο καλά, μέσω του ρεπορτάζ, τον τελευταίο ένα χρόνο και πραγματικά νοιώθουμε τυχεροί που μπορέσαμε και συζητήσαμε μαζί της, πάντα off the record, για θέματα της υδατοσφαίρισης και όχι μόνο! Είναι κρίμα που σταματά το πόλο καθώς θεωρούμε οτι μπορούσε να δώσει πράγματα ακόμη στο άθλημα (της το έχουμε πει κιόλας)! Αποχωρεί με ψηλά το κεφάλι, γεμάτη από τίτλους, μετάλλια και χορτασμένη από στιγμές που θα τη συντροφεύουν σε όλη της τη ζωή. Μακάρι να μην φύγει εντελώς από το χώρο γιατί η νέα γενιά έχει ανάγκη να παίρνει πράγματα και να μαθαίνει από αθλήτριες με την προσφορά και το ήθος της Γιούλης Λαρά...

source: aquaticsnews.com