vs έγραψε:Καλά τα λέει ο κόουτς. Εμείς, π.χ. δώσαμε βάση :
(1) στο ντοπάρισμα
(2) στις ελληνοποιήσεις
Δεν είναι τυχαίο που οι χώρες που διοργανώνουν τους Ολυμπιακούς έχουν τους λιγότερους ντοπαρισμένους στις λίστες αυτών που πιάνονται. Από το Σίδνεϋ ακόμα είχα διαβάσει για το (κατά παραγγελία) σαφάρι των Ελλήνων παραγόντων, στις χώρες της πρώην Σοβιετίκής Ένωσης και το κολεγιακό πρωτάθλημα των Αμερικάνων. Έψαχναν για Πόντιους και Αμερικανάκια με ψιλοελληνικό όνομα.
Στο Σίδνεϋ η μεγάλη ατραξιόν των Αυστραλών ήταν η Κάθι Φρίμαν (στίβος, 400μ). Η μόνη που ίσως θα μπορούσε να την απειλήσει ήταν η Γαλλίδα Περέκ, η οποία έντρομη αναχώρησε από την Αυστραλία μαζί με το σύζυγό της κυριολεκτικά μαύρα μεσάνυχτα, "για αδιευκρίνιστους λόγους", λίγο πριν την Ολυμπιάδα.
Και ακόμα : σύμφωνα με γραπτό του Συρίγου, στην Αθήνα ο Ρογκ είχε πει στη Γιάννα ότι δεν έχει μόνο σημασία να πάρεις πολλά μετάλια αλλά να κάνεις και μεγάλες επιτυχίες από την αρχή. Ώστε ο ενθουσιασμός να κρατήσει σε όλη τη διάρκεια των αγώνων. Στο τέλος εκείνου του άρθρου ο Συρίγος είχε αναρωτηθεί "με τρόπο" μήπως ότι κάποιο από τα αρχικά μας χρυσά ήταν αγορασμένο. Αν το βρω θα ποστάρω το λινκ.
Εγώ πιστεύω ότι η μοιρασιά αυτού του είδους (υπέρ ημετέρων και ισχυρών) γίνεται και στα επιμέρους αθλήματα, ώστε να διατηρούνται κι εκεί οι ισορροπίες.
Το'πιασε το υπονοουμενο ο vs(Επικρατειας ειπαμε; Μαλλον επικρατεστερος για αντ' αυτου σε βλεπω).
Αυτο που εχω να πω σαν διαπιστωση(1ον) και σαν προβλεψη(2ον), ειναι τα εξης: Στην επομενη Ολυμπιαδα(και καθε επομενη) η χωρα που θα τους υποδεχεται θα κανει καινουριο ρεκορ κατακτησης μεταλιων και πριν καθε διοργανωση οι αθλητες της προηγουμενης διοργανωτριας, θα βρισκονται...ντοπε!!!
Ε, μην τα θελουμε και ολα δικα μας!!!