από doom » Τρί Φεβ 05, 2008 12:52 pm
Εγω θα το θεσω λιγο διαφορετικα το θεμα.
Η καθε ομαδα εχει συγκεκριμενες ικανοτητες αλλα κυριως συγκεκριμενους στοχους, οι οποιοι ενδεχομενως να αλλαξουν για καποια στιγμη, κατι που συνηθιζεται, αλλα κατα βαση θα παραμεινει σε βαθος χρονου προσειλωμενη σε αυτους. Η αλλαγη που συνηθως παρατηρειται ειναι οταν καποιος παραγοντας η προπονητης, πιστεψει πως η ομαδα του πρεπει να αλλαξει επιπεδο. Αυτο γινεται για 2 βασικους λογους. Ο πρωτος ειναι η υπαρξη χρηματοδοτη ο οποιος θελει αμεσα αποτελεσματα απο την πρωτη ομαδα, και ο δευτερος και κατα την αποψη μου και πιο καθοριστικος, ειναι η υπαρξη μια πολυ καλης φουρνιας παικτων σε ενα σωματειο, η οποια εξαναγκαζει την ιδια την ομαδα να θεσει μεγαλυτερους στοχους, αν θελει να διατηρησει στην δυναμη της αυτους τους συγκεκριμενους αθλητες.
Ειμαι στον χωρο απο το 1977 (απο το 71 στην κολυμβηση), και μπορω να σας δωσω παμπολλα παραδειγματα για ολες σχεδον τις ομαδες, απο εκεινη την δεκαετια και μετα.
Καταρχας, στα τελη της δεκαετιας του 70, υπηρχε μονο το πρωταθλημα εφηβων (μεχρι 20 ετων) και το 77 επαναδημιουργηθηκε το πρωταθλημα των παιδων (μεχρι 15 ετων). Το πρωτο πρωταθλημα παιδων, το κατεκτησε η Γλυφαδα με 2ο τον Παναθηναικο. Τοτε επαιζαν στην Γλυφαδα ο Πατερος ο Πατερας ο Παπαναστασιου και αλλοι που αφησαν το δικο τους λιθαρακι στην συγκεκριμενη ομαδα. Σε εκεινο το πρωταθλημα (το πρωτο μου) συμμετειχαν συνολικα 13 ομαδες. Ηταν το πρωτο ξεκινημα της Βουλιαγμενης στις μικρες ηλικιες. Στην συνεχεια και μεχρι το 81, οι ηλικιες παρεμειναν 2. Απο το 81 και μετα προστεθηκε η ενδιαμεση ηλικια των Νεων (ετσι λεγονταν τοτε), και αυτο το συστημα παραμενει ως σημερα.
Οι ομαδες αναλυτικα:
Ολυμπιακος: Ηταν πολυ δυνατος στην δεκαετια του 70 στις μικρες ηλικιες. Μεχρι τις αρχες του 80 συμμετειχε στις τελικες φασεις, αλλα μεχρι εκει. Καποια προσπαθεια εγινε στα μεσα της δεκαετιας του 90 αλλα πηγε στραφι. Τωρα κατι κινειται. Ο Ολυμπιακος παντως τον τελευταιο μεγαλο παικτη που εβγαλε απο τα σπαχνα του δεν τον θυμαμαι. Πρεπει να ηταν ο Πλατανιτης αν δεν κανω λαθος.
Εθνικος: Παντα πρωταγωνιστης απο το ξεκινημα της υδατοσφαιρισης. Εχει κατακτησει πολλα πρωταθληματα μικρων ηλικιων παλια, αλλα το τελευταιο πρεπει να ηταν το 99 (πρωταθλημα Νεων). Ο βασικος στοχος του Εθνικου ηταν να πειθει τους νεαρους 18χρονους και 20χρονους πολυ καλους παικτες να ερθουν στην ομαδα, ταζοντας τους την κατακτηση του πρωταθληματος, το οποιο επαιρνε ανελλιπως μεχρι το 1985. Επισης, η κουβεντα που γινοταν στους επαρχιωτες κυριως παικτες ηταν η εισοδος τους πολυ πιο ευκολα στην εθνικη ομαδα. Μεχρι να ενεργοποιηθει ο Βουλγαρακης στον Ολυμπιακο, ο Εθνικος εκανε οτι ηθελε. Ο στοχος ποτε δεν ηταν το πρωταθλημα στις μικρες ηλικιες αλλα το Εθνικο πρωταθλημα. Ετσι πηγαν πολλοι μετεπειτα μεγαλοι παικτες στον Πειραια, κι ενω ειχαν ηδη φτασει σε ηλικια που δεν μπορουσαν να αγωνιστουν στις μικρες κατηγοριες. Τωρα, και με την ανοδο του Ολυμπιακου σε αλλο επιπεδο, ο Εθνικος, στοχευοντας στο μελλον, προσπαθει να μαζεψει οτι καλυτερο κυκλοφορει στις μικρες ηλικιες προκειμενου να διεκδικει συνεχεια το πρωταθλημα. Ειμαι σιγουρος οτι καποια στιγμη, θα σταματησει αυτο (για λογους ιδιατερα γνωστους σε αυτους που ασχολουνται σοβαρα με το Ελληνικο πολο, ισως ο σαρκ σας ενημερωσει αν το ξερει καλυτερα και με τον τροπο του), και ο Εθνικος θα επανελθει στα παλια.
Πανιωνιος: Εξυπνη προσπαθεια να μαζεψει οτι καλυτερο κυκλοφορουσε στους 87αρηδες και 89αρηδες, ενω συγχρονως δουλεψε και συνεχιζει να δουλευει καλα πισω. Ομως ολη αυτη η κατασταση χρειαζεται οικονομικη στηριξη, και καποιες μεταγραφες γυρισαν μπουμερανγκ. Με αυτο το περιφημο 10%, που αν το καλοσκεφτεις αξιζει μονο για μαθητες του 16-17 και επανω, παιδια που πηγαν εκει για να το παρουν, στην συνεχεια σταματησαν η υπολειτουργουν. Επισης, ειναι πολυ δυσκολο, οταν εχεις μια πολυ καλη ομαδα στην Α1, να συντηρησεις ολους αυτους τους παικτες αγωνιστικα, οταν αυτοι σταματησουν να αγωνιζονται στις κατηγοριες.
Βουλιαγμενη: Η προπσπαθεια ξεκινησε πριν απο 30 χρονια και ειχε αποδοση στην 20ετια με την κατακτηση του κυπελλου Ευρωπης. Ομως η Βουλιαγμενη πληρωσε 2 πραγματα. Το 1 ηταν οτι η εκπληκτικη φουρνια των 76 ηταν πολυ δυσκολο να ξαναβγει, και στηριχθηκε ολη η προσπαθεια της σε αυτους τους παικτες. Ηρθε ομως το πληρωμα του χρονου, και οι αθλητες επρεπε να ανταμειφθουν οικονομικα. Ο ΝΟΒ δεν ειχε αυτην την πολυτελεια, και ξαφνικα βρεθηκε να μην διαθετει πολυ καλους παικτες, οπως ειχε συνηθισει, και σε συνδυασμο με την απουσια του Γιαννουρη απο τα πραγματα, εφτασε μεχρι την 8η θεση της Α1. Παντως, στην Αθηνα, η Βουλιαγμενη ηταν και εξακολουθει να ειναι προτυπο στην δημιουργια ακαδημιων. Εξαλλου πρεπει να εχουν χασει το μετρημα των πρωταθληματων εκει κατω.
Χιος: Η πρωτη μεγαλη φουρνια που εβγαλαν οι Χιωτες ηταν αυτη που πηρε το πρωταθλημα παιδων το 78 (με Πολιτη, Σοδη, Μικεδη Χριστοφοριδη, Τομαζο κλπ). Η δευτερη μεγαλη φουρνια ηταν αυτη των 69-70 (Καρακοζης, Φιλιππακης κλπ) που εφτασε μεχρι τους τελικους. Ο συνδυασμος αυτων των 2 φουρνιων κρατησε την Χιο σε πολυ ψηλο επιπεδο στην Α1 μεχρι τα τελη της δεκαετιας του 90 με αποκορυφωμα την κατακτηση του Κυπελλου Ελλαδας το 1990 και της 2ης θεσης στο πρωταθλημα της Α1 (με την προσθηκη των Απανασενκο και πιλοτου) το 1997. Εξαιρετικη φουρνια επισης ηταν αυτη των 76-77 (Μισεντζης, Παππας, Τετερης κλπ), που επεσε πανω στην αντιστοιχη φουρνια της Βουλιαγμενης, αλλα ενα πρωταθλημα εφηβων το πηρε (1994). Απο τοτε και μεχρι τις αρχες του 2000, η Χιος ειναι συνεχεια στην διεκδικηση πρωταθληματων (πηρε και μερικα), αλλα και στην παραγωγη καποιων μεγαλων παικτων. Απο τις αρχες ομως της δεκαετιας και μετα, σταματησε η μαζικη παραγωγη και αυτην την στιγμη οι Χιωτες προσπαθουν να επαναλειτουργησουν σωστα τα μικρα τμηματα.
Φαληρο: Παλια, ειχε καποιες καλες φουρνιες, οχι ιδιαιτερα αξιολογες, που κρατουσαν ομως την ομαδα σε ψηλο επιπεδο στην Α εθνικη. Απο το 1979 που υποβιβαστηκε στην Β και μεχρι το ανοιγμα του κολυμβητηριου στο Τροκαντερο, δεν υπηρχε σαν σωματειο. Τοτε ξεκινησε την παραγωγη, βγαζοντας 1 πολυ καλη φουρνια (81αρηδες) η οποια εφτασε στον τελικο 2 φορες αλλα το εχασε απο την Βουλιαγμενη. Παικτες απο εκεινηντην φουρνια φυσικα αγωνιζονται ακομα (Θεοδωροπουλος, Μητροπουλος, Φλωρος κλπ) σε ψηλο επιπεδο. Υπηρξε μια παυση για 3-4 χρονια, και στην συνεχεια η δουλεια που γινεται εκει ειναι εξαιρετικη, και ξεκινησε να γινεται ετσι απο την στιγμη που ο ΕΝΟΑ διαλυθηκε, και αφησε φυσικα τον χωρο του στο κολυμβητηριο στο Φαληρο. Εχει ηδη παρει 2 η 3 πρωταθληματα σε εφηβους και παιδες, και γενικα δειχνει σεβασμο στις ακαδημιες του. Ελπιζω καποια στιγμη να μπορεσει να στηριχθει στις δικες του δυναμεις, να σταματησει τις μεταγραφικες κινησεις αλλα και να αποβαλλει την εικονα υποκαταστηματος που φαινεται να δειχνει αυτην την εποχη.
ΠΑΟΚ: Προσωπικα δεν θυμαμαι καμμια μεγαλη φουρνια αυτης της ομαδας, ποτε. Λογω του οτι κακα τα ψεμματα ειναι η δυναμη του Βορρα οσον αφορα το ονομα και τον κοσμο, καταφερε τα τελευταια 10 χρονια να μαζεψει αρκετους πολυ καλους παικτες της Βορειας Ελλαδας, και με αυτον τον τροπο να κινειται σε μεσαιες θεσεις στην Α1. Μακαρι να φτιαξει τα δικα του πολυ καλα φυτωρια και να δουμε και κποιον παικταρα ξανα απο εκεινη την πλευρα της χωρας.
ΝΕΠ: Ως Θριαμβος, παντα ηταν κατω απο τον ΝΟΠ. Ως ΝΕΠ μεγαλωσε ξαφνικα χαρη στις μεταγραφες. Ποτε δεν εχει καταφερει να πετυχει κατι αξιολογο στις μικρες ηλικιες.
ΧΑΝΙΑ: Τι να πρωτοπεις για αυτην την ΟΜΑΔΑΡΑ με ολη την σημασια της λεξης στις μικρες κατηγοριες. Μακραν η πιο αξιοπιστη και καλη ομαδα την τελευταια εικοσαετια. Αληθεια, ποσα πρωταθληματα εχει παρει ρε παιδια? Η πρωτη πολυ καλη φουρνια εμφανιστηκε με τους 67-70 (Βολτυρακης, Μαχαιρας, Βλοντακης Σπ. κλπ) με συμμετοχες παντα στην τετραδα. Στην συνεχεια ο Νικος ο Βλαζακης, αρχιτεκτονας αυτης της σχολης, παρουσιαζε καθε χρονο ολο και κατι καλο. Αν καποια στιγμη μαζευονταν ολοι οι παικτες που προερχονται απο εκει και φτιαξουν μια ομαδα, θα υπαρξει λετε περιπτωση να ηταν ποτε εκτος τριαδας?
ΓΛΥΦΑΔΑ: Εξαιρετικες παρουσιες στα τελη της δεκαετιας του 70 με κατακτηση 1 πρωταθληματος παιδων και 1 πρωταθληματος νεων. Στην συνεχεια, υπηρχε συνεχης παρουσια στις τελικες φασεις, αλλα ποτε δεν μπορεσε να παρει ενα πρωταθλημα. Τα επαιρνε βεβαια στους ανδρες, με παικτες γηγενεις στα μεσα της δεκαετιας του 80 και ως το 90. Απο τη Γλυφαδα εχουν βγει καποιοι πολυ μεγαλοι παικτες (Γιαννοπουλοι, Πατερος, Πιλοτος, Γατος, πιλοτακος, Βουρος, Πεσματζογλου, Δανδολος κλπ). Η ομαδα καποια στιγμη εχασε τον προσανατολισμο της. Μια πολυ καλη φουρνια ηταν αυτη των 76ρηδων, η οποια ομως εφτασε μεχρι τεταρτη. Τα τελευταια χρονια, και μετα την δημιουργια του δικου της κολυμβητηριου, η Γλυφαδα ξεκινησε να δουλευει στους μικρους και να ξαναμπαινει στις τελικες φασεις των διαφορων πρωταθληματων με τους 92 να ερχονται μαλιστα στο πρωταθλημα των παιδων 2οι, ενω οι 89 περυσι μπηκαν στην τετραδα. Το ιδιο ειχε γινει και με τους 87αρηδες. Γενικα, θεωρειται αρκετα καλη ομαδα στις ηλικιες, γιατι, μην το ξεχναμε, τις λειτουργει απο τα μεσα της δεκετιας του 70
ΠΑΟ: Καποτε ο Παναθηναικος δουλευε εξαιρετικα στις υποδομες, με αποτελεσμα την κατακτηση δυο πρωταθληματων νεων το 1972 και το 1980, ενος εφηβων το 1987 και ενος παιδων το 1988. Στις αρχες της δεκαετιας του 90, εξαιτιας της ελλειψης χωρου, ο Παναθηναικος σταματησε να δουλευει, και ξαναρχισε οταν βρεθηκε αυτος ο χωρος στο Γουδη. Ομως η παρουσια ενος εφορου που πιστεψε οτι ο Ολυμπιακος και ο Παναθηναικος δεν νοειται να εχουν φυτωρια, και πρεπει να στηριζονται μονο στις μεταγραφες, κατεστρεψε οτι ωραιο ειχε αρχισει να δημιουργειται εκει. Λες και εγω, η ο Κεφαλογιαννης η ο Μουδατσιος, που συμμετειχαμε στην Εθνικη ομαδα για χρονια προηλθαμε απο μεταγραφες.
ΚΕΡΚΥΡΑ: Δυστυχως μονο μια καλη φουρνια βγηκε απο εκει, αυτη των 69-70, που εφτασε στην τελικη φαση. Η παραγωγικη διαδικασια στο νησι δεν ηταν ποτε στους αρχικους στοχους, και το αποτελεσμα φοβαμαι οτι θα το δουμε του χρονου στην Α2, οταν οι παραγοντες της ομαδας θα ψαχνουν να βρουν παικτες για να κατεβασουν μια αξιομαχη ομαδα.
Αυτα σημερα με την Α1. Οταν ξαναβρω χρονο θα σας ενημερωσω και για τις υπολοιπες ομαδες για να ξαναθυμηθειτε οι παλιοι και να μαθαινετε οι νεοι. Και κυριως να μην πλακωνεστε χωρις λογο. Να εχετε στα χερια σας ρε παιδι μου και καποια στοιχεια!