diogo έγραψε: εγω παλι βλεπω ακριβως το αντιθετο! οι ξενοι, βασικα Ουγγροι και Γιουγκοι, υπερεχουν πολυ σε τεχνικη και κορμια, οχι σε τακτικη... επιπλεον θεωρω οτι οι δικοι μας ειναι αρκετα καλοι σε τακτικη, ακριβως γιατι αναγκαζονται να δωσουν βαση εκει επειδη μας λειπουν τα κορμια και η καλη τεχνικη...
Διαφωνώ τελείως με αυτό που λες και θα εξηγήσω γιατί κι όσοι έχουν όρεξη ας κάτσουν Κυριακάτικα να διαβάσουν, γιατί δυστυχώς θα τραβήξει σε μάκρος. Ζητώ συγνώμη εκ των προτέρων.
Ας υποθέσουμε σήμερα ότι κάναμε ένα υποθετικό πείραμα και παίρναμε την εθνική ομάδα της Ουγγαρίας, της Σερβίας και της Ελλάδας (την κανονική όμως αυτή δηλαδή που πήγε στην τελευταία Ολυμπιάδα). Και τους λέγαμε το εξής:
Θα κολυμπήσετε όλοι από ένα κατοστάρι σπριντ ελεύθερο, θα κάνετε μία επανάληψη στον πάγκο στο μάξιμουμ των κιλών που μπορείτε και θα κάνετε κι ένα σουτ στο τέρμα με όλη σας τη δύναμη.
Μετράμε τα αποτελέσματα και βγάζουμε τους μέσους όρους.
Πόσα κιλά παραπάνω θα σηκώσανε αυτοί στον πάγκο από μας? Άντε να σηκώνουν πέντε μάξιμουμ δέκα.
Πόσο πιο γρήγορα να κολυμπούν το κατοστάρι? Μισό με ένα δευτερόλεπτο το πολύ, αν δεν είμαστε το ίδιο ή και γρηγορότεροι.
Πόσο πιο δυνατά θα σουτάρουν? Πέντε χιλιόμετρα την ώρα το πολύ κι αυτό μόνο οι Ούγγροι.
Μη νομίζεις ότι αυτά που λέω είναι υποθετικά νούμερα είναι πολύ κοντα στην πραγματικότητα (έχουν γίνει δηλαδή κατά καιρούς αντίστοιχες μελέτες και μετρήσεις, μπορούν να ρωτήσουν τον καθηγητή της ειδικότητας στο πόλο στα ΤΕΦΑΑ κύριο Πλατάνου οι ενδιαφερόμενοι).
Που θέλω λοιπόν να καταλήξω:
Πριν από είκοσι και παραπάνω χρόνια, πριν την εποχή της διπλής προπόνησης στην Ελλάδα, ίσχυε όντως η διαφορά στη δύναμη ή στις "αθλητικές ικανότητες" για να το πούμε πιο σωστά. Σήμερα που το γυμναστήριο και η εντατική προπόνηση είναι δεδομένα στο Ελληνικό πόλο οι διαφορές που προϋπήρχαν έχουν πια ισοσκελιστεί.
Θα συμφωνήσω με αυτά που λένε lupo και vs για την σωστή τοποθέτηση του σώματος.
Αυτό, η τοποθέτηση του σώματος δηλαδή, είναι κομμάτι της ατομικής τακτικής. Το να μπορείς φερειπίν να τοποθετείς το σώμα σου με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορείς να κερδίζεις φάουλ στην περιφέρεια ή να "γυρνάς" τον αμυντικό αν είσαι φουνταριστός ή να μαρκάρεις τον φουνταριστό αν είσαι αμυντικός.
Και δεν είναι μόνο αυτά ατομική τακτική.
Παραδείγματα ατομικής τακτικής είναι η τοποθέτηση του σώματος στην άμυνα ζώνης, ο τρόπος με τον οποίο θα κάνεις μπλοκ στη ζώνη και στον παίκτη λιγότερο ή στην επίθεση το πως θα σουτάρεις για να αποφύγεις το μπλοκ, το πως θα βάλεις το σώμα σου για να μπορεσεις να σουτάρεις μετά από φάουλ έξω από τα πέντε μέτρα και αρκετά άλλα.
Πέραν όμως από την ατομική τακτική που είναι σίγουρα πολύ σημαντική και αναγκαία υπάρχει και ο σπουδαιότερος τομέας της ομαδικής τακτικής.
Και αν στην ατομική τακτική θες με εμπειρία θες με ένστικτο σαν Έλληνες τα βολεύουμε, στην ομαδική τακτική είναι που κατά τη γνώμη μου τα κάνουμε θάλασσα.
Και για να επανέλθω, το επιχείρημα του diogo, αν το καταλαβαίνω καλά, είναι το εξής: Επειδή Γιούγκοι και Ούγγροι υπερέχουν σε δύναμη και τεχνική από εμας, εμείς είμαστε πιο καλοί στην τακτική. Παίζουμε δηλαδή πιο "έξυπνα" για να το πούμε αλλιώς, προκειμένου να ανταπεξέλθουμε.
Εγώ λοιπόν σ'αυτό διαφωνώ κι όχι μόνο γιατί τα περί υπεροχής είναι πια ουσιαστικά λίγο πολύ μύθος όπως είπα παραπάνω, αλλά γιατί λέγοντας σωστή ομαδική τακτική δεν εννοώ ποτέ την πονηρή ή έξυπνη τακτική. Ίσα ίσα που η σωστή είναι εντελώς αντίθετη από την "πονηρή".
Θα προσπαθήσω να εξηγήσω τι εννοώ με δύο απλά αλλά όχι τυχαία παραδείγματα, καθώς αποτελούν συνηθισμένες τακτικές πολλών ελληνικών ομάδων.
Ένας τομέας της ομαδικής τακτικής είναι η αμυντική κόντρα πέντε εναντίον έξι.
Έξυπνη ή πονηρή τακτική είναι η οδηγία ενός προπονητή να μαρκάρει η ομάδα του που αμύνεται την πρώτη πάσα, προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να καθυστερήσει τη μετάβαση της μπάλας στην επίθεση, δίνοντας έτσι το χρόνο στον φουνταριστό να καλύψει.
Για προσπάθησε να το κάνεις αυτό με αντίπαλο τη Σερβία ή την Ουγγαρία. Το πιο πιθανό θα είναι να βρεθείς αντί για πέντε εναντίον έξι να μαρκάρεις τέσσερεις εναντίον πέντε ή τρεις εναντίον τεσσάρων κ.ο.κ. Ανάλογα πάντα με το πόσοι παίκτες σου θα φεύγουν από τη σωστή αμυντική τους θέση για να βγαίνουν να μαρκάρουν τα διαδοχικά εξτρέμ που θα ανοίγονται.
Δεν θα δεχτείς λοιπόν γκολ γιατί ο αντίπαλος είναι δυνατότερος ή γρηγορότερος ή έχει "κορμί" ή ανώτερη τεχνική (σαν την ανοησία που διαρκώς επαναλαμβάνει ο Δούμπας ότι οι Έλληνες δεν έχουμε σουτ) αλλά γιατί ξέρει να αναγνωρίζει και να διαβάζει την κάθε φάση που δημιουργείται καλύτερα από σένα.
Δεύτερο παράδειγμα.
Παίζεις με παίκτη λιγότερο κι επειδή αναγνωρίζεις ότι η αντίπαλη επίθεση έχει έναν πολύ καλό σουτέρ που παίζει πχ στο εξτρέμ του σουτ, λες ότι θα πρεσάρω αυτόν τον καλό παίχτη κάθε φορά που παίρνει την μπάλα και θα οδηγήσω το σουτ να γίνει από μία άλλη θέση που αγωνίζεται πιο αδύναμος σουτέρ.
Αυτή είναι η "πονηρή" τακτική.
Το αποτέλεσμα της απέναντι σε μια ομάδα που ξέρει πόλο και μπορεί δηλαδή να διαβάσει την διάταξη της άμυνας θα είναι είτε να δεχτείς γκολ από το δοκάρι της μεριάς που θα πρεσσάρεις, είτε ένα σουτ με πολύ καλές προϋποθέσεις και από πολύ κοντινή απόσταση από την αντίθετη πλευρά.
Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά παραδείγματα και είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχει και αντίλογος, όπως είπα σε παραπάνω post η συζήτηση είναι μεγάλη.
Η άποψή μου πάντως και νομίζω ότι την εξήγησα επαρκώς είναι ότι στην ομαδική τακτική είμαστε ακόμα πίσω. Αυτό εισπράτω προσωπικά παρακολουθώντας αγώνες της Α1. Θέλετε γιατί δεν έχουμε αυτό που λέγεται σχολή και δεν μαθαίνουμε το πόλο σωστά από μικροί. Θέλετε γιατί οι προπονητές μας δεν είναι σε θέση οι περισσότεροι να το διδάξουν. Θέλετε γιατί προτιμάται η εύκολη λύση του αφήνω τον πιο αδύναμο παίκτη να σουτάρει στην άμυνα και στην επίθεση βάζω το φουνταριστό μου να χτυπιέται με το που περνάει η μπάλα και μετά διαμαρτύρομαι στους διαιτητές. Πραγματικά δεν μπορώ να ξέρω.
Η ουσία πάντως είναι ότι μόλις βγουμε στα κύπελλα Ευρώπης οι ομάδες μας που έρχονται από πιο χαμηλές θέσεις δεν τα καταφέρνουν πολύ καλά.
Για μένα οι λόγοι είναι καθαρά τεχνικοί. Οι έξυπνες και πονηρές τακτικές που πιάνουν στο πρωτάθλημα δεν επαρκούν απ'ότι φαίνεται έξω από τα στεγανά του πρωταθλήματός μας. Και τα αποτελέσματα το αποδεικνύουν πιστεύω περίτρανα.
vs έγραψε: Τι μπορεί να γίνει, λοιπόν, με τους προπονητές και την επιμόρφωσή τους ;
Δεν μπορώ να ξέρω και ίσως και θα ήταν και αλαζονικό από μέρους μου να απαντήσω. Σίγουρα πάντως το θέμα εφάπτεται και των αρμοδιοτήτων της ομοσπονδίας. Το σίγουρο πάντως είναι πως για να μπορέσεις να μάθεις κάτι καινούργιο θα πρέπει να είσαι έτοιμος να παραδεχτείς πως δεν ξέρεις ήδη τα πάντα γύρω από το αντικείμενο αυτό.