ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ - ΛΟΝΔΙΝΟ 2012

Ανοικτή συζήτηση για το άθλημα της υδατοσφαίρισης στην Ευρώπη και την Παγκόσμια κοινότητα.

Συντονιστής: Lambros10

Δημοσίευσηαπό waterboys » Κυρ Αύγ 05, 2012 1:19 am

Στα 3 άλλα ματς της ημέρας ξεχώρισε η σημαντική και σχετικά άνετη επικράτηση της Σερβίας επί των Ηνωμένων Πολιτειών με 11-6. Στα άλλα παιχνίδια οι Ούγγροι ξέσπασαν επί των Άγγλων με 17-6 και οι Ιταλοί νίκησαν το Καζακστάν με 9-6.

Οι Αμερικάνοι ήθελαν τη νίκη για να βγουν πρώτοι στον όμιλο όμως έπεσαν σε "συμπληγάδες". Οι Σέρβοι εκνευρισμένοι από το βαθμό που τους πήρε στο τέλος το Μαυροβούνιο, μπήκαν πολύ αποφασιοσμένοι και ουσιαστικά από την πρώτη περίοδο καθάρισαν το ματς ενώ κάποια στιγμή το σκορ έφτασε και στο 8-3.
Στα άλλα παιχνίδια οι Άγγλοι πλήρωσαν τα σπασμένα μια και οι Ούγγροι ξέσπασαν πάνω τους. Τώρα η Ουγγαρία κρατάει την τύχη της στα χέρια της μια και παίζει την τελευταία αγωνιστική με την Αμερική και με νίκη βγαίνει τρίτη και μπορεί να βρει κι εμάς στο χιαστί. Από την άλλη οι Ιταλοί απώλεσαν το πλεονέκτημα σε περίπτωση ισοβαθμίας με εμάς κερδίζοντας το Καζακσάν μόνο με τρία γκολ. Το αποτέλεσμα αυτό είναι και λίγο ύποπτο καθώς ενδέχεται να το έφεραν επίτηδες οι Ιταλοί για να μπορούν αν θέλουν να βγουν και τέταρτοι στον όμιλα και να αποφύγουν στη διασταύρωση την Ουγγαρία, καθώς τόσο το παιχνίδι Ελλάδα-Αυστραλία, όσο και ΗΠΑ-Ουγγαρία προηγούνται του δικού τους με τους Ισπανούς.
Αυτή τη στιγμή πολλά ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, ας κερδίσουμε πρώτα εμείς με το καλό και βλέπουμε...

Ιταλία- Καζακστάν: 9-6 (4-2, 4-2, 1-1, 0-1)

Οι σκόρερς:

Ιταλία:FIGLIOLI Pietro 2 GALLO Valentino 2 PRESCIUTTI Christian 2 PREMUS Danijel 2 PEREZ Amaurys 1

Καζακστάν: SHMIDER Alexey 2 GUBAREV Sergey 1 ZHILYAYEV Yevgeniy 2 MANAFOV Ravil 1

Ουγγαρία - Μεγάλη Βρετανία: 17-6 (6-1, 5-4, 4-0, 2-1)

Οι σκόρερς:

Ουγγαρία: MADARAS Norbert 3 KASAS Tamas 3 BIROS Peter 2 VARGA Tamas 1 KISS Gergely 2 VARGA Denes 1 VARGA Daniel 1 HOSNYANSZKY Norbert 2 SZIVOS Marton 1 STEINMETZ Adam 1

Μεγάλη Βρετανία: PARKER Rob 1 FIGES Craig 1 PARSONAGE Alex 1 VINCENT Jake 1 SCHOLEFIELD Adam 1 JAMES Ciaran 1

Σερβία - ΗΠΑ: 11-6 (4-1, 1-2, 3-1, 3-2)

Οι σκόρερς:

Σερβία: UDOVICIC Vanja 3 FILIPOVIC Filip 2 PIJETLOVIC Dusko 1 PRLAINOVIC Andrija 1 ALEKSIC Milan 1 GOCIC Zivko 1 NIKIC Slobodan 1 MITROVIC Stefan 1

ΗΠΑ: BAILEY Ryan 2 AZEVEDO Tony 1 HUTTEN Tim 1 POWERS Jeff 1 VARELLAS Peter 1
Άβαταρ μέλους
waterboys
 
Δημοσιεύσεις: 300
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 3:30 am

Δημοσίευσηαπό defender » Δευτ Αύγ 06, 2012 4:37 pm

Τραγική εικόνα σήμερα, δυστυχώς... Εντελώς εκτός ψυχολογίας αγώνα. Κρίμα
defender
 
Δημοσιεύσεις: 253
Εγγραφή: Τρί Ιαν 02, 2007 12:15 pm

Δημοσίευσηαπό waterboys » Δευτ Αύγ 06, 2012 4:42 pm

Μια ήττα σκέτη καταστροφή ή μήπως τελικά όχι;

Στον αθλητισμό όπως και στη ζωή υπάρχουν τα πάνω υπάρχουν και τα κάτω. Όπως εμείς λοιπόν μόλις έξι μέρες πριν πανηγυρίζαμε που στο τσακ φέραμε ισοπαλία με τους Ιταλούς έτσι και τώρα στεναχωριόμαστε που χάσαμε άδοξα από την Αυστραλία και μείναμε εκτός οκτάδας, τελειώνοντας με άδοξο τρόπο το τουρνουά μια και δεν υπάρχουν και αγώνες κατάταξης.
Δε θα σταθώ στην ανάλυση του παιχνιδιού, εξάλλου δεν μπορούμε να πούμε και πολλά πράγματα, σήμερα ηττηθήκαμε κατά κράτος καθώς δεν υπήρχε ένας τομέας που να μην υστερήσαμε. Παίκτης παραπάνω, παίκτης λιγότερο, αμυντική κι επιθετική κόντρα περιφερειακή άμυνα, από όπου κι αν το πιάσουμε σήμερα είμασταν κακοί και χάσαμε δίκαια.

Τώρα το αν άξιζε τελικά αυτή η ομάδα να προκριθεί στην οχτάδα ή όχι, αυτό είναι κάτι που σηκώνει συζήτηση...

Σίγουρα είναι ένα άδοξο τέλος για την καριέρα ορισμένων παικτών με μεγάλη προσφορά στο Ελληνικό πόλο, όπως ο Γιώργος Αφδρουδάκης κι από αυτήν την άποψη και ειδικά για το Γιώργο με τα τόσα ρεκόρ και την τέτοια σταθερότητα και συνέπεια αν υπήρχε θεία δίκη θα έπρεπε τουλάχιστον στην οχτάδα να μπαίναμε στο Λονδίνο...
Από την άλλη όμως μήπως τελικά είναι καλύτερα που αποκλειστήκαμε; Μήπως τελικά πήραμε αυτό που μας άξιζε από αυτή τη διοργάνωση; Τι θα κάναμε στο χιαστί παιχνίδι απέναντι στη Σερβία ή τους Ούγγρους; Ειλικρινά πιστεύει κανείς ότι θα περνάγαμε; Ακόμα κι αν πιάναμε τρομερή απόδοση υπήρχε περίπτωση να νικήσουμε τη Σερβία αυτή που παρακολουθούμε αυτές τις μέρες στο Λονδίνο; Άρα θα πηγαίναμε για την κατάταξη του 5-8. Ε και;
Ας πούμε ότι βγαίναμε έβδομοι τι θα λέγαμε; Να σας το πω εγώ. "Κάναμε μια αξιοπρεπή εμφάνιση μετά από τρία χρόνια απουσίας από τις μεγάλες διοργανώσεις και βάλαμε τις βάσεις για να επανέλθει η εθνική στο προσκήνιο". Κάτι τέτοιο δε θα ακούγαμε; Και ρωτάω εγώ ποιες βάσεις; Τουλάχιστον 5 παίκτες αποχωρούν από την ομάδα αύριο. Και σε βασικές θέσεις όπως φουνταριστός, τερματοφύλακας, αμυντικός.
Για ποιο μέλλον λοιπόν μιλάμε;
Πάλι από την αρχή θα ξεκινάγαμε. Και στην επόμενη Ολυμπιάδα ο Χρήστος Αφρουδάκης θα είναι 32 κι ο Μυλωνάκης 31! Κι αυτοί σιγά σιγά θα τα έχουν φάει τα ψωμιά τους...
Γιατί λοιπόν να στεναχωρηθούμε σήμερα, επειδή χάσαμε την ευκαιρία να τερματίσουμε πέμπτοι; Και γιατί ρωτάω εγώ να επιβραβευτεί η πλήρης αποτυχία της ομοσπονδίας στο χειρισμό των θεμάτων της εθνικής ομάδας με μία αξιοπρεπή θέση"; Και στο κάτω κάτω δε με νοιάζει αν κάποιοι στα αθλητικά γεράματα τους έπιασε ο πόνος για να πάνε στην Ολυμπιάδα, Είναι εξάλλου μεγάλα παιδιά και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Γιατί αυτό που δεν κατάλαβαν κάποιοι και αναφέρομαι στα παιδιά άνω των 35 που επέστρεψαν, είναι ότι αυτό που ουσιαστικά έκαναν ήταν να βάλουν το κεφάλι τους στο ντορβά για να βοηθήσουν μεν την εθνική ομάδα, αλλά παράλληλα να βοηθήσουν και την ομοσπονδία και το Διαθεσόπουλο να γλυτώσουν την ξεφτύλα. Και ρωτάω εγώ ποια ήταν η συμπεριφορά και η αντιμετώπιση του Διαθεσόπουλου προς αυτή τη γενιά όταν μετά το Πεκίνο τους έπαψε μέσα σε μια νύχτα για να γλυτώσει τα χρωστούμενα, τα οποία δεν ξέρω κι αν έδωσε ποτέ; Και τώρα ποιος θα πληρώσει τελικά το μάρμαρο του αποκλεισμού; Πάντως όχι ο πρόεδρος. Θα μας φταίει ο Δεληγιάννης που δεν έπιανε, Ο Αφρουδάκης που μίλαγε με τους διαιτητές ο Κοκκινάκης που έχει παχύνει, ο Άντριτς κλπ κλπ.

Προσωπικά εδώ και κάποια χρόνια έχω γράψει αρκετά πράγματα για την εθνική ομάδα. Κι αυτό το έχω κάνει όχι από κάποιο προσωπικό συμφέρον αλλά κυρίως γιατί θεωρώ πως η εθνική αποτελεί (κι έτσι πρέπει) τη βιτρίνα του αθλήματος μας. Θα ξαναπώ λοιπόν κατι το οποίο έχω επαναλάβει αρκετές φορές εδώ μέσα. Μακάρι στην ταλαίπωρη χώρα μας οι παράγοντες που διοικούν το άθλημά μας να μπορούσαν να φτάσουν έστω και στο ελάχιστο το ύψος και την αξία των αθλητών και των προπονητών που το αποτελούν. Δε φταίει δηλαδή παιδιά ούτε ο Αφρουδάκης ούτε ο Χατζηθεοδώρου, ούτε ο Βλοντάκης, ούτε ο Γιαννουρής, ούτε ο Βολτυράκης. Γιατί δυστυχώς αν θέλουμε να δούμε τα πράγματα αντικειμενικά, την ευθύνη για όλα όσα συμβαίνουν στο πόλο σήμερα την έχει η διοίκηση. Η διοίκηση ήταν που έδιωξε τον Καμπάνια για να πάρει το Δούμπα. Η διοίκηση έπαψε δέκα από τους μεγαλύτερους παίκτες της ιστορίας, σε μια νύχτα όλους μαζί για να μην τους πληρώσει, η διοίκηση έφερε τον Άντριτς, η διοίκηση έφερε κάποιους παίκτες πίσω όταν είδε ότι τη ζώνανε τα φίδια και θα έχανε την Ολυμπιάδα!

Και στο κάτω κάτω της γραφής οι Αφρουδάκηδες και οι Βλοντάκηδες τις έκαναν τις επιτυχίες στην καριέρα τους. Και στην τετράδα μπήκε η εθνική και μετάλιο σε παγκόσμιο πήρε, και κύπελλα Ευρώπης πήραν οι ομάδες και σε τελικούς έπαιξαν. Οι Διαθεσόπουλοι πώς ακριβώς εκμεταλλεύτηκαν όλα αυτά και φτάσαμε σήμερα το πόλο να είναι ξανά το μοναδικό άθλημα χωρίς χορηγό στο Λονδίνο και για την επόμενη σεζόν το μεγαλύτερο συμβόλαιο στην αγορά των παικτών να φτάνει τις είκοσι χιλιάδες και οι υπόλοιποι πεντακοσάρικα και χιλιάρικα...

Δε θέλει πολλή σκέψη για να καταλάβουμε τι πραγματικα συμβαίνει γύρω μας, γι'αυτό λοιπον καμία αποτυχία και καμία στεναχώρια δε χρειάζεται. Ψηλά το κεφάλι λοιπόν γιατί οι περισσότεροι το καθήκον τους και το επετέλεσαν κι εξακολουθούν και το επιτελούν. Είπαμε οι περισσότεροι όμως, δυστυχώς οχι όλοι...

Για την ιστορία,

Ελλάδα-Αυστραλία: 8-13 (2-3, 3-5, 1-3, 2-2)

Οι σκόρερς:

Ελλάδα: CHATZITHEODOROU Theodoros 3 FOUNTOULIS Ioannis 1 AFROUDAKIS Christos 1 MYLONAKIS Emmanouil 1 DELAKAS Evagelos 1 MIRALIS Andreas 1

Αυστραλία: HOWDEN Rhys 3 MILLER Billy 2 WOODS Gavin 1 WHALAN Thomas 1 BEADSWORTH Jamie 2 YOUNGER Aaron 1 CLELAND Tim 1 CAMPBELL Richie 2
Άβαταρ μέλους
waterboys
 
Δημοσιεύσεις: 300
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 3:30 am

Δημοσίευσηαπό vargas » Δευτ Αύγ 06, 2012 7:30 pm

Λες:
......."Τι θα κάναμε στο χιαστί παιχνίδι απέναντι στη Σερβία ή τους Ούγγρους; Ειλικρινά πιστεύει κανείς ότι θα περνάγαμε; Ακόμα κι αν πιάναμε τρομερή απόδοση υπήρχε περίπτωση να νικήσουμε τη Σερβία αυτή που παρακολουθούμε αυτές τις μέρες στο Λονδίνο; Άρα θα πηγαίναμε για την κατάταξη του 5-8. Ε και;"......
και......
"Ας πούμε ότι βγαίναμε έβδομοι τι θα λέγαμε; Να σας το πω εγώ. "Κάναμε μια αξιοπρεπή εμφάνιση μετά από τρία χρόνια απουσίας από τις μεγάλες διοργανώσεις και βάλαμε τις βάσεις για να επανέλθει η εθνική στο προσκήνιο".....

Εδώ όμως δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι για να παίζαμε χιαστί παιχνίδι θα είχαμε κερδίσει ή φέρει Χ με τους Αυστραλούς.... άρα θα είχαμε 2 νίκες και μια ισοπαλία (με τους Ιταλούς) ή μια νίκη και δύο ισοπαλίες στον όμιλο. Θα είχαμε δηλ. αποφύγει την συντριβή από τους Αυστραλούς θα είχαμε φέρει Χ με τους Παγκόσμιους Πρωταθλητές (ας αφήσουμε τη νίκη με το Καζακιστάν) και θα είχαμε και δυο αξιοπρεπή αποτελέσματα με Κροατία/Ισπανία. Άρα δεν θα ήταν αποτυχία ή 7η ή ίσως και η 5/6 θέση με την λογική ότι το ηθικό μας θα ήταν υψηλό και θα παλεύαμε με άλλες προϋποθέσεις τα επόμενα ματς κατάταξης.....
vargas
 
Δημοσιεύσεις: 65
Εγγραφή: Τρί Μαρ 03, 2009 6:35 pm

Δημοσίευσηαπό waterboys » Δευτ Αύγ 06, 2012 7:52 pm

vargas έγραψε:Εδώ όμως δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι για να παίζαμε χιαστί παιχνίδι θα είχαμε κερδίσει ή φέρει Χ με τους Αυστραλούς.... άρα θα είχαμε 2 νίκες και μια ισοπαλία (με τους Ιταλούς) ή μια νίκη και δύο ισοπαλίες στον όμιλο. Θα είχαμε δηλ. αποφύγει την συντριβή από τους Αυστραλούς θα είχαμε φέρει Χ με τους Παγκόσμιους Πρωταθλητές (ας αφήσουμε τη νίκη με το Καζακιστάν) και θα είχαμε και δυο αξιοπρεπή αποτελέσματα με Κροατία/Ισπανία. Άρα δεν θα ήταν αποτυχία ή 7η ή ίσως και η 5/6 θέση με την λογική ότι το ηθικό μας θα ήταν υψηλό και θα παλεύαμε με άλλες προϋποθέσεις τα επόμενα ματς κατάταξης.....


Το θέμα όμως είναι Vargas ότι ακόμα και να τα κάναμε όλα αυτά (που δεν τα κάναμε) τι ακριβώς θα πετυχαίναμε; Θα φτάναμε σαν Ελληνικό πόλο βασιζόμενοι σε μία γενιά παικτών απερχόμενη να πιάναμε τη θέση του Πεκίνου που θεωρήθηκε αποτυχία.
Αν καταλαβαίνεις λοιπόν αυτό που λέω είναι ότι η εθνική μας ομάδα μέσα στην τελευταία τετραετία δεν μπόρεσε να δημιουργήσει τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για να έχει προοπτική και συνέχεια στο μέλλον. Αν βγαίναμε έβδομοι με μέσο όρο ηλικίας τα 25 θα σου έλεγα ότι υπάρχει κάποια σοβαρή προοπτική. Με μέσο όρο 32 όμως και μάλιστα με ομάδα που συγκροτήθηκε την τελευταία στιγμή τι μπορούμε να πούμε; Και ρωτάω: Γιατί φτάσαμε σε αυτό το σημείο;
Για μένα υπάρχει προφανή απάντηση την οποία κι έχω αναπτύξει ουκ ολίγες φορές στο forum...
Άβαταρ μέλους
waterboys
 
Δημοσιεύσεις: 300
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 3:30 am

Δημοσίευσηαπό vargas » Δευτ Αύγ 06, 2012 8:50 pm

Κοίταξε δε διαφωνώ με το σκεπτικό σου. Απλώς αναφέρθηκα στο θέμα της κατάταξης και στο γεγονός ότι για τα παιδιά που είναι κάποιας ηλικίας και είτε δημοσιοποίησαν την αποχώρησή τους είτε θα το κάνουν στη συνέχεια, θα ήταν ένα πιο αξιοπρεπές αντίο. Όχι φυσικά για τα όσα προσέφεραν στη μέχρι τώρα καριέρα τους (αλίμονο) αλλά καθαρά και μόνο για την τελευταία τους "παράσταση" στο διεθνή χώρο. Κακά τα ψέματα άλλο είναι να αποχωρείς σαν 5/6 έστω 7ος σε μια Ολυμπιάδα και άλλο με ένα βαρύ 13-8 στην πλάτη.

Το ανησυχητικό είναι ότι και οι επόμενες φουρνιές, γενικά και όχι εξετάζοντας τες μία-μία, δεν μας επιτρέπουν υψηλές προσδοκίες. Συν φυσικά την οικονομική συγκυρία και την καταιγίδα των νέων μέτρων που ασφαλώς θα επηρεάσουν ακόμα περισσότερα τα πενιχρά κονδύλια που διατίθενται στον αθλητισμό. Αλλά βέβαια αυτή είναι μια άλλη κουβέντα.

Λευτέρης Θεοδωρίδης
vargas
 
Δημοσιεύσεις: 65
Εγγραφή: Τρί Μαρ 03, 2009 6:35 pm

Δημοσίευσηαπό waterboys » Δευτ Αύγ 06, 2012 9:09 pm

Ναι αλλά και τα συγκεκριμένα παιδιά όταν γύρισαν πήραν και τη συγκεκριμένη ευθύνη για το αποτέλεσμα. Άσε που ορισμένοι ψιλοπαρακάλεσαν κιόλας να γυρίσουν... Χρεώνονται λοιπόν και την αποτυχία. Μπορεί να είναι άδικο τουλάχιστον για κάποιους, αλλά έτσι είναι.

Εν πάσει περιπτώσει η επόμενη μέρα δεν είναι μόνο θέμα ταλέντου και αριθμού αθλητών είναι και πρωτίστως θέμα οργάνωσης και σχεδιασμού αλλά και προσώπων που θα τα φέρουν σε πέρας κι αυτά δεν υπήρχαν σε χρόνια που δεν είχαμε κρίση, πόσο μάλλον τώρα...
Άβαταρ μέλους
waterboys
 
Δημοσιεύσεις: 300
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 3:30 am

Δημοσίευσηαπό waterboys » Τρί Αύγ 07, 2012 2:59 pm

Στα άλλα παιχνίδια τα χθεσινής μέρας ξεχώρισαν οι εντυπωσιακές νίκες της Ουγγαρίας και της Ιταλίας επί Αμερικάνων και Ισπανών αντίστοιχα.

Η Ουγγαρία εκεί που χρειάστηκε έδειξε την αξία της μην αφήνοντας ουσιαστικά κανένα περιθώριο αντίδρασης στις ΗΠΑ που μετά το αρχικό εντυπωσιακό ξεκίνημα δείχνουν στα τελευταία παιχνίδια με Σέρβους και Ούγγρους να έχουν λίγο ξεφουσκώσει… Στο παιχνίδι οι Αμερικάνοι έκαναν να σκοράρουν 12 λεπτά δίνοντας ουσιαστικά στους Ούγγρους τη δυνατότητα να ξεφύγουν και να καθαρίσουν την παρτίδα νωρίς. Το παιχνίδι έφτασε και στο 11-4. Για την Ουγγαρία αυτός ήταν και ο πρώτος αγώνας που η άμυνά τους λειτούργησε αποτελεσματικά αφήνοντας ουσιαστικά ελπίδες για τη συνέχεια.

Το βράδυ οι Ιταλοί επίσης έδειξαν να ξυπνάνε από τον αγωνιστικό λήθαργο θυμίζοντας την ομάδα που έχει εντυπωσιάσει την τελευταία διετία. Με σφικτή άμυνα και τρομερά κινητική επίθεση ουσιαστικά καθήλωσαν τους Ισπανούς που είχαν πρόβλημα στην αντιμετώπιση των 2 φουνταριστών Αϊκάρντι και Πρίμους. Με τον Τεμπέστι να κάνει εντυπωσιακό ξεκίνημα η Ιταλία προηγούταν ήδη 2 λεπτά πριν τη λήξη του ημιχρόνου με 4-0. Η Ισπανία έκανε την ύστατη προσπάθεια στο τελευταίο οχτάλεπτο μειώνοντας στα δύο γκολ αλλά ένα συρτό σουτ του Φελούγκο από τα 8 μέτρα σφράγισε τα νίκη για την ομάδα του Καμπάνια. Το αποτέλεσμα βέβαια αυτό καθαυτό μπορεί και να μη λέει τόσα πολλά καθώς ενδέχεται η Ισπανία να μη φόρτσαρε τόσο πολύ μια κι αν νίκαγε θα αντιμετώπιζε την Ουγγαρία, όχι βέβαια πως τώρα που παίζουν με το Μαυροβούνιο είναι τα πράγματα καλύτερα...

Στα άλλα ματς η Σερβία δε δυσκολεύτηκε απέναντι στην αδιάφορη Ρουμανία ενώ Μαυροβούνιο και Κροατία έκαναν μια καλή προπόνηση απέναντι σε Μεγάλη Βρετανία και Καζακστάν αντίστοιχα.

Αναλυτικότερα:

Καζακστάν-Κροατία: 4-12 (0-4, 1-1, 2-4, 1-3)

Οι σκόρερς:

Καζακστάν: PANFILI Alexey 1 ZHILYAYEV Yevgeniy 2 GUBAREV Sergey 1

Κροατία: JOKOVIC Maro 1 SUKNO Sandro 1 BOSKOVIC Miho 2 DOBUD Niksa 5 BARAC Samir 2 BULJUBASIC Ivan 1


Ρουμανία-Σερβία: 4-12 (0-3, 1-3, 0-4, 3-2)

Οι σκόρερς:

Ρουμανία: RADU Cosmin 1 MATEI Alexandru 1 KADAR Kalman 1 IOSEP Andrei 1

Σερβία: GOCIC Zivko 1 FILIPOVIC Filip 1 PIJETLOVIC Dusko 1 PRLAINOVIC Andrija 2 UDOVICIC Vanja 1 NIKIC Slobodan 3 MITROVIC Stefan 3


Ουγγαρία - ΗΠΑ: 11-6 (1-0, 5-2, 4-1, 1-3)

Οι σκόρερς:

Ουγγαρία: VARGA Tamas 1 HOSNYANSZKY Norbert 3 MADARAS Norbert 1 STEINMETZ Adam 1 KISS Gergely 1 BIROS Peter 2 SZIVOS Marton 1 KASAS Tamas 1

ΗΠΑ: AZEVEDO Tony 1 POWERS Jeff 1 HUDNUT Peter 1 MANN John 1 BEAUBIEN Layne 1 SMITH Jesse 1


Μεγάλη Βρετανία-Μαυροβούνιο: 4-13 (1-4, 2-4, 1-2, 0-3)

Μεγάλη Βρετανία: SCHOLEFIELD Adam 1 FIGES Craig 1 PARKER Rob 1 ROBINSON Glen 1

Μαυροβούνιο: GOJKOVIC Vladimir 1 JANOVIC Mladan 2 IVOVIC Aleksandar 2 JANOVIC Nikola 1 JOKIC Predrag 1 ZLOKOVIC Boris 3 RADOVIC Aleksandar 3


Ισπανία-Ιταλία: 7-10 (0-2, 3-4, 1-2, 3-2)

Οι σκόρερς:

Ισπανία: MINGUELL ALFEREZ Marc 2 MOLINA RIOS Guillermo 1 GARCIA GADEA Javier 1 ESPANOL LIFANTE Albert 3

Ιταλία: PRESCIUTTI Christian 1 GALLO Valentino 2 AICARDI Matteo 2 FELUGO Maurizio 1 PREMUS Danijel 3 FIGLIOLI Pietro 1
Άβαταρ μέλους
waterboys
 
Δημοσιεύσεις: 300
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 3:30 am

Δημοσίευσηαπό waterboys » Πέμ Αύγ 09, 2012 3:03 am

Σήμερα παρακολουθήσαμε την καλύτερη μέρα του Ολυμπιακού τουρνουά κι όσο κι αν ήμασταν στεναχωρημένοι από την απουσία μας, για άλλη μια φορά διαπιστώσαμε πως η ομάδα μας παρότι είναι πολύ ανταγωνιστική υπολείπεται κάποια κλικ προκειμένου να μπορέσει να ξαναβρεθεί στην πρώτη γραμμή. Τα κλικ αυτά τα έχει κάνει φερειπίν η Ιταλία που σήμερα αποκαθήλωσε τους τρις Ολυμπιονίκες Ούγγρους με μία εμφάνιση κατάθεση ψυχής και με μία πέρα για πέρα δίκαιη επικράτηση με 11-9 στο αποτέλεσμα της ημέρας.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Στο πρώτο παιχνίδι το Μαυροβούνιο έπαιξε με αέρα ανωτερότητας απέναντι στους Ισπανούς και νίκησε με 11-9. Αυτό που φάνηκε και σ’αυτό το ματς είναι πως οι λεγόμενες ελαφρύτερες ομάδες όπως είναι οι Μεσογειακές δυσκολεύονται να διατηρήσουν έναν υψηλό ρυθμό απέναντι στους πιο βαρύς αντιπάλους. Σήμερα οι Ισπανοί μπήκαν πολύ δυνατά προηγήθηκαν κάποια στιγμή με 4-3 στην πρώτη περίοδο, όμως όσο πέρναγε η ώρα η μέγγενη ολοένα κι έσφιγγε περισσότερο, με αποτέλεσμα το Μαυροβούνιο να κάνει ένα επιμέρους 7-2 την ώρα που οι Ισπανοί αντιμετώπισαν σημαντικό πρόβλημα στον παίκτη παραπάνω. Κάπως έτσι η τρίτη περίοδος έληξε στο 10-6. Στο τελευταίο οχτάλεπτο η Ισπανία έδειξε το χαρακτηριστικό της σαν λαός, δηλαδή τη μαχητικότητα και κατάφερε από το πουθενά πέζοντας σκυλίσια στην άμυνα να τρέξει ένα σερί 3-0 και να μειώσει στο γκολ με 2 λεπτά για τη λήξη. Στην επόμενη επίθεση όμως το Μαυροβούνιο το οποίο είχε χάσει ήδη δύο παραπάνω στην τελευταία περίοδο, ξανακέρδισε αποβολή και με παλλικαρίσιο γκολ του Νίκολα Γιάνοβιτς σφράγισε τη νίκη.

Οι λεπτομέρειες:

Ισπανία-Μαυροβούνιο: 9-11 (4-4, 1-3, 1-3, 3-1)

Οι σκόρερς:

Ισπανία: MINGUELL ALFEREZ Marc 2 MARTIN LOZANO David 1 VALLES TRIAS Xavier 2 PEREZ VARGAS Ivan 1 MALLARACH GUELL Blai 1 PERRONE ROCHA Felipe 1 GARCIA GADEA Javier 1

Μαυροβούνιο: IVOVIC Aleksandar 1 ZLOKOVIC Boris 4 BRGULJAN Drasko 1 JANOVIC Mladan 2 JANOVIC Nikola 1 PASKOVIC Vjekoslav 1 DRASKOVIC Dragan 1


Στο δεύτερο παιχνίδι πήγε να γίνει η μεγαλύτερη έκπληξη της 20ετίας στο πόλο. Οι Αυστραλοί που θεωρητικά ήταν η πιο αδύναμη ομάδα της φάσης των οκτώ είχε ρίξει τη Σερβία στο καναβάτσο για τρία ολόκληρα οχτάλεπτα κλείνοντας την Τρίτη περίοδο προηγούμενη με 8-6! Μέχρι τότε η Αυστραλία μπαίνοντας με τον αέρα και την ψυχολογία από τη νίκη της εναντίον μας, κυριολεκτικά σμπαράλιασε τους Σέρβους, επικρατώντας κατά κράτος! Παίζοντας πρες για πολλή ώρα και σπρώχνοντας Πιγιέτλοβιτς και Νίκιτς μακριά ουσιαστικά ελέγχαν την επίθεση των Σέρβων η οποία κινούταν ανορθόδοξα. Όσο μάλιστα πέρναγε η ώρα και οι Σέρβοι πιεζόντουσαν ψυχολογικά άρχισαν να εκβιάζουν τις φάσεις και να υποκύπτουν σε λάθη. Την ίδια ώρα μπροστά η Αυστραλία συνέχιζε το βιολί της όπως και με την Ελλάδα σκοράροντας με όλους τους τρόπους φουνταριστό, σουτ από περιφέρεια, παραπάνω ακόμα και κόντρα! Ήταν δε τέτοια η σύγχυση των Σέρβων που αν δεν υπήρχε η ποιότητα παικτών όπως ο Φιλίποβιτς και ο Πρελαϊνοβιτς να βάλουν κάποια προσωπικά γκολ το σκορ μπορεί να είχε μεγαλύτερες διαστάσεις. Όλα αυτά όμως μέχρι το τέλος της τρίτης περιόδου. Εκεί συνέβη αυτό που πολλές φορές βλέπουμε στον αθλητισμό: Ένα μεγάλο αουτσάιντερ να έρχεται αντιμέτωπο με την πραγματοποίηση της έκπληξης και να του κόβονται τα πόδια καταρέοντας ψυχολογικά! Κάτι τέτοιο συνέβη σήμερα με τους Αυστραλούς, οι οποίοι έχασαν την ηρεμία και την αποφασιστικότητα που τους διέκρινε μέχρι εκείνη τη στιγμή. Πρώτη επίθεση τους μένει η μπάλα στα χέρια. Κατεβαίνει η Σερβία γκολ στον φουνταριστό. Κατεβαίνουν οι Αυστραλοί κερδίζουν αποβολή κάνουν δύο βεβιασμένα σουτ που αποκρούει ο Πιγιέτλοβιτς (ο οποίος στο μεταξύ είχε αντικαταστήσει το Σόρο). Ξανακατεβαίνουν οι Σέρβοι κερδίζουν αποβολή, γκολ ο Πρελαϊνοβιτς! Ουσιαστικά δηλαδή η Σερβία στις δύο πρώτες της επιθέσεις είχε ισοφαρίσει. Από κει και πέρα λες κι έφυγαν 10 τόνοι από την πλάτη των Σέρβων, η πλάστιγγα άρχισε να γέρνει υπέρ τους. Η άμυνα η οποία μέχρι τότε ήταν σε σύγχιση έσφιξε και στην επίθεση άρχισαν να βγαίνουν φωτιές. Μόλις ένα λεπτό αργότερα ο Φιλίποβιτς με φωτοβολίδα από τα 6 μέτρα μετά από φάουλ έδωσε το προβάδισμα στους Σέρβους. Οι Αυστραλοί κέρδισαν δύο αποβολές τις οποίες δεν μπόρεσαν να μετατρέψουν σε γκολ παρόλο που μέχρι τότε είχαν 3 στα 5 και λίγο αργότερα ο Άλεκσιτς έδωσε τη χαριστική βολή. Η Σερβία κυριολεκτικά έπεσε από την Ακρόπολη και βρήκε πορτοφόλι ενώ η Αυστραλοί θα έχουν να θυμούνται πως για 3 οχτάλεπτα ήταν αγκαλιά με τα ημιτελικά!

Οι λεπτομέρειες:

Αυστραλία-Σερβία: 8-11 (3-2, 4-2, 1-2, 0-5)

Οι σκόρερς:

Αυστραλία: HOWDEN Rhys 1 WHALAN Thomas 1 CAMPBELL Richie 2 CLELAND Tim 1 BEADSWORTH Jamie 2 MILLER Billy 1

Σερβία: ALEKSIC Milan 1 GOCIC Zivko 2 PRLAINOVIC Andrija 2 MITROVIC Stefan 1 FILIPOVIC Filip 3 UDOVICIC Vanja 1 PIJETLOVIC Dusko 1


Το τρίτο ματς ήταν θα λέγαμε ιστορικό καθώς ζήσαμε το τέλος εποχής για μια γενιά που σημάδεψε το παγκόσμιο πόλο για την τελευταία δεκαπενταετία. Πάικτες σαν τον Κάσας, τον Κις, τον Μπίρος αλλά και τον Μπένετεκ που έβλεπε απ’τον πάγκο σαν βοηθός προπονητή, δύσκολα θα ξαναδούμε τόσους καλούς μαζεμένους όλους μαζί. Όπως πολύ δύσκολα ίσως και ποτέ, ομάδα θα ξαναμπορέσει να πάρει τρία χρυσά Ολυμπιακά συνεχόμενα στο πόλο, όπως έκανε η Ουγγαρία. Ίσως να έχει και κάποια σημειολογική σημασία για μας το ότι ο προπονητής που ουσιαστικά διώξαμε, ο Σάντρο Καμπάνια, είναι και αυτός που τους έριξε κάτω από το βάθρο. Την ίδια ώρα που εμείς ακόμα ψαχνόμαστε ο Σάντρο έχει δημιουργήσει στην Ιταλία ένα σύνολο τρομερά αξιόμαχο που παίζει μοντέρνο πόλο. Κι ας Ιταλοποίησε παίκτες κι ας έκανε μια αρκετά μέτρια σεζόν μέχρι τώρα ο άνθρωπος απέδειξε ότι είναι νικητής κι ότι τα επιτεύγματά του με την Ελλάδα τα οποία από πολλούς «ειδήμονες του καφενείου» θεωρήθηκαν ευκαταφρόνητα, κάθε άλλο παρά τέτοια ήταν. Στον αγώνα οι Ούγγροι έδειξαν ξανά την κακή τους αμυντική εικόνα. Κακά μπλοκ, κακό λιγότερο έδωσαν ουσιαστικά στους Ιταλούς τη δυνατότητα να ξεφύγουν κάποια στιγμή στην Τρίτη περίοδο με τρία γκολ, γεγονός που τους έδωσε φτερά και ταυτόχρονα επέφερε τρομερή πίεση στην Ουγγαρία που άρχισε να βλέπει το φάσμα του αποκλεισμού. Βέβαια μία ομάδα με τέτοια ποιότητα όπως η Ουγγρική δεν θα τα παράταγε εύκολα, όπως κι έγινε, οι Ούγγροι μείωσαν στο γκολ τρία λεπτά πριν τη λήξη. Σε αντίθεση όμως με τους Ιταλούς, η Ουγγαρία που πολύ σπάνια έχει βρεθεί να κυνηγάει στο σκορ και να πρέπει να γυρίσει ματς (δεν έχει δηλαδή εμπειρία από τέτοιου είδους ειδικές καταστάσεις ) δεν είχε και τώρα το καθαρό μυαλό να παίξει για να γυρίσει το ματς. Δύο χαμένες εύκολα επιθέσεις και τελικά ένα εύστοχο σουτ από την περιφέρεια από τον Φελούγκο, πάλι με κακό Ουγγρικό μπλοκ ουσιαστικά έγυρε κατά πολύ την πλάστιγγα για την Ιταλία. Ο Μάνταρας ξαναμείωσε στο γκολ αμέσως, αλλά απομέναν μόνο 39 δευτερόλεπτα. Εδώ βέβαια προκάλεσε κακή εντύπωση και το γεγονός πως ο Σταυρίδης στην τελευταία επίθεση των Ιταλών και με το ματς στο γκολ έδωσε αποβολή υπέρ τους στην περιφέρεια σε πάικτη χωρίς τη μπάλα στερώντας από την Ουγγαρία να κάνει την τελευταία επίθεση όπου θα είχε 9 δευτερόλεπτα και με ένα τάιμ άουτ ενδεχομένως θα μπορούσαν να επιχειρήσουν κάποιο σουτ. Εν πάσει περιπτώσει η νίκη των Ιταλών ήταν δίκαιη καθώς ήταν η πιο ψυχωμένη ομάδα με τις καλύτερες επιλογές καθόλη τη διάρκεια του ματς.

Οι λεπτομέρειες:

Ιταλία-Ουγγαρία: 11-9 (2-2, 3-2, 3-1, 3-4)

Οι σκόρερς:

Ιταλία: FELUGO Maurizio 3 PRESCIUTTI Christian 3 PEREZ Amaurys 1 FIGLIOLI Pietro 3 GIORGETTI Alex 1

Ουγγαρία: BIROS Peter 1 KASAS Tamas 2 VARGA Daniel 1 VARGA Denes 2 MADARAS Norbert 3


Ο τελευταίος προημιτελικός αποδείχτηκε παράσταση για ένα ρόλο. Οι Αμερικάνοι δεν κατέβηκαν να παίξουν και οι Κροάτες με τον τερματοφύλακα Πάβιτς σε πολύ καλή μέρα ουσιαστικά επέβαλαν το ρυθμό τους από την αρχή και προηγήθηκαν με 5-0(!!!) στο ημίχρονο. Οι Αμερικάνοι μπλοκαρίστηκαν τρομερά και άρχισαν να αγχώνονται, χάνοντας την ηρεμία τους στην επίθεση κάτι που ευνοούσε το παιχνίδι της Κροατίας. Τις κάποιες ελπίδες οι οποίες δημιουργήθηκαν από δύο γκολ των Μπέιλι και Βαρέλας στην αρχή του τρίτου οχταλέπτου, ήρθαν ουσιαστικά και γκρέμισαν μια βολίδα του Μπόσκοβιτς στον παραπάνω, κι άλλη μία από τον Σούκνο με φάουλ πεντάμετρο. Η τελευταία περίοδος ήταν περισσότερο διαδικαστική με τους Αμερικάνους να επιδίδονται σε μπαράζ κακών επιλογών και τον Πάβιτς να επιβεβαιώνει τον τίτλο του κορυφαίου του ματς.

Οι λεπτομέρειες:

Κροατία-ΗΠΑ: 8-2 (2-0, 3-0, 2-2, 1-0)

Οι σκόρερς:

Κροατία: SUKNO Sandro 1 BARAC Samir 1 BURIC Damir 2 BOSKOVIC Miho 2 OBRADOVIC Paulo 2

ΗΠΑ: BAILEY Ryan 1 VARELLAS Peter 1

Έτσι τα ζευγάρια των ημιτελικών την Παρασκευή θα είναι:

Κροατία-Μαυροβούνιο και Ιταλία-Σερβία
Άβαταρ μέλους
waterboys
 
Δημοσιεύσεις: 300
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 3:30 am

Δημοσίευσηαπό waterboys » Σάβ Αύγ 11, 2012 2:40 am

10 Αυγούστου σήμερα ημέρα των ημιτελικών στην Ολυμπιάδα αλλά και κατάταξης για τις θέσεις 5-8. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Για το 5-8 καταρχήν είχαμε δύο ενδιαφέροντα παιχνίδια με νίκες των Ισπανών και των Ούγγρων επί Αμερικάνων και Αυστραλών αντίστοιχα. Σίγουρα οι ομάδες σε αυτή τη φάση είναι λίγο απογοητευμένες και οι αγώνες δεν έχουν την ίδια ένταση αλλά μια και μιλάμε για Ολυμπιακούς Αγώνες κανένας δε θέλει να χάσει κι ακόμα και η Πέμπτη θέση έχει τη σημασία της.

Στο πρώτο παιχνίδι η Ισπανία πήρε το προβάδισμα από την αρχή το οποίο και δεν έχασε ποτέ. Οι Αμερικάνοι ξεκίνησαν φανερά απογοητευμένοι αλλά όσο παίρναγε η ώρα μπήκαν λίγο-λίγο στο πνεύμα του αγώνα και κατάφεραν να μειώσουν στο γκολ 2 φορές στην τελευταία περίοδο. Παρόλα αυτά οι Ισπανοί είχαν την απάντηση και με γκολ των Μάλαρακ αφενώς και Περόνε αφετέρου πέτυχαν τη νίκη με 8-7.

Στο δεύτερο παιχνίδι είχαμε ένα πολύ ωραίο ματς. Καταρχήν στην Ουγγαρία τους κακοφάνηκε το γεγονός ότι μετά από τρία συνεχόμενα χρυσά τώρα μένουν εκτός τετράδας. Κι όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις ακούστηκαν και κάποιες δημόσιες φωνές αμφισβήτησης και απαξίωσης. Είναι γνωστό εξάλλου πως η αχαριστία δεν είναι σπάνιο φαινόμενο στον αθλητισμό. Σίγουρα λοιπόν οι Ούγγροι δεν διάγουν και τις καλύτερες στιγμές τους ψυχολογικά. Εν μέσω λοιπόν αυτού του κλίματος μπήκαν στον αγώνα με διαθέσεις να αποφύγουν την ταλαιπωρία. Δυστυχώς γι'αυτούς όμως η Αυστραλία η οποία μετά τη νίκη με εμάς κυριολεκτικά μεταμορφώθηκε, δεν ήταν αποφασισμένη να τα παρατήσει. Παρουσιάζοντας όλα αυτά τα καλά στοιχεία που έδειξε με Ελλάδα και Σερβία γύρισε το 4-1 του πέμπτου λεπτού και πήγε το παιχνίδι στην ισοπαλία στο τέλος του δεύτερου οχταλέπτου. Οι Ούγγροι οι οποίοι δεν περίμεναν τόσο μεγάλη αντίσταση προς στιγμή τα έχασαν και άρχισαν να τους παρακολουθούν ακόμα και να περνάνε μπροστά και μάλιστα δύο φορές στο τέταρτο οχτάλεπτο, τη δεύτερη μόλις 2 λεπτά πριν τη λήξη. Παρόλα αυτά με κάποιο μαγικό τρόπο και βασισμένη στο τρομερό επιθετικό της ταλέντο η Ουγγαρία βρήκε τον τρόπο και πέτυχε μέσα σε ένα λεπτό 2 γκολ με Μπίρος και Μάνταρας, για να κατακτήσει τελικά μια αγχωτική νίκη με 10-9.

Πλέον την Κυριακή θα παίξουνε ΗΠΑ-Αυστραλία για τις θέσεις 7 με 8 και Ισπανία-Ουγγαρία για τις θέσεις 5 ως 6.

Οι λεπτομέρειες:

ΗΠΑ-Ισπανία: 7-8 (1-3, 1-2, 2-1, 3-2)

Οι σκόρερς:

ΗΠΑ: BAILEY Ryan 1 AZEVEDO Tony 1 POWERS Jeff 2 WRIGHT Adam 1 BEAUBIEN Layne 2

Ισπανία: MINGUELL ALFEREZ Marc 2 PERRONE ROCHA Felipe 3 MOLINA RIOS Guillermo 1 PEREZ VARGAS Ivan 1 MALLARACH GUELL Blai 1

Ουγγαρία-Αυστραλία: 10-9 (4-2, 2-4, 1-0, 3-3)

Ουγγαρία: BIROS Peter 3 MADARAS Norbert 3 VARGA Denes 2 HOSNYANSZKY Norbert 2

Αυστραλία: HOWDEN Rhys 1 CLELAND Tim 1 McGREGOR Sam 2 MILLER Billy 2 WHALAN Thomas 2 YOUNGER Aaron 1
Άβαταρ μέλους
waterboys
 
Δημοσιεύσεις: 300
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 3:30 am

Δημοσίευσηαπό vs » Σάβ Αύγ 11, 2012 3:00 am

Η αμφισβήτηση και η απαξίωση δεν είναι ταυτόσημες έννοιες και η αχαριστία μόνο με την απαξίωση μπορεί να σχετιστεί.

Επίσης, όταν για τον αθλητή κάποια στιγμή έρχεται το πλήρωμα του χρόνου αυτό σημαίνει ότι "δεν μπορεί" πλέον. Δε σημαίνει ότι διαγράφεται ό,τι θαυμαστό και επιτυχημένο έκανε 5 ή 10 χρόνια νωρίτερα.

Εν τω μεταξύ, οι Ιταλοί (ξανα)κέρδισαν τους Σέρβους και (ξανα)παίζουν για το χρυσό, για 2η φορά σε 1 χρόνο. Πλην του Τεμπέστι και του Φιλιόλι (ως σουτέρ μόνο) δε βλέπω κάποιον Ιταλό να ξεχωρίζει σε σχέση με τους δικούς μας παίκτες. Ούτε τα πρώτα ύψη είναι, ας μη μιλήσουμε καν για τους φουνταριστούς τους. Γιατί, λοιπόν, αυτοί και όχι εμείς ;
Άβαταρ μέλους
vs
 
Δημοσιεύσεις: 3397
Εγγραφή: Σάβ Σεπ 22, 2007 1:46 pm

Δημοσίευσηαπό waterboys » Σάβ Αύγ 11, 2012 3:15 am

Σίγουρα ισχύει αυτό που λες για την Ουγγαρία. Βλέπω βέβαια ότι αμέσως έσπευσαν πάρα πολλοί να καταλαγιάσουν το κλίμα που πήγε να δημιουργηθεί, εκφράζοντας αμέσως τις δημόσιες ευχαριστίες όλων των ανθρώπων, τουλάχιστον του χώρου, προς την απερχόμενη γενιά της Ουγγαρίας με τις ανεπανάληπτες επιτυχίες και το τρομερό πόλο που έπαιξε. Πόλο που εξακολουθεί και παίζει και ακόμα έτσι; Μη τρελαθούμε τελείως, στο γκολ αποκλείστηκαν και ίσως αν είχαν λίγο χρόνο ακόμη θα το γύριζαν το παιχνίδι με τους Ιταλούς...

Όσο για την Ιταλία, δεν είναι ακριβώς έτσι απλά τα πράγματα. Μπορούμε να πούμε πολλά γιατί σηκώνει ανάλυση το θέμα, θα προσπαθήσω να πω κάποια στο επόμενο ποστ.
Τελευταία επεξεργασία από waterboys και Σάβ Αύγ 11, 2012 4:16 am, έχει επεξεργασθεί 2 φορά/ες συνολικά
Άβαταρ μέλους
waterboys
 
Δημοσιεύσεις: 300
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 3:30 am

Δημοσίευσηαπό waterboys » Σάβ Αύγ 11, 2012 3:20 am

Στο κυρίως μενού της ημέρας είχαμε τις 2 τιτανομαχίες των ημιτελικών. Κροατία, Μαυροβούνιο, Ιταλία και Σερβία μπήκαν αποφασισμένες για τον τελικό. Είδαμε δύο παιχνίδια όχι πολύ θεαματικά, κάπου και λίγο αναμενόμενο λόγω της κρισιμότητας, αλλά σίγουρα δύο μεγάλες μάχες με μεγάλες εναλλαγές συναισθημάτων από όλες τις πλευρές.

Νωρίς το απόγευμα Κροάτες και Μαυροβούνιοι επιδώθηκαν σε ένα πολύ δυνατό παιχνίδι αντάξιο του στιλ και των δύο ομάδων με 27 αποβολές και πέναλτι συνολικά μοιρασμένα εκατέρωθεν. Το Μαυροβούνιο ξεκίνησε δυνατά με γκολ του Ίβοβιτς στον παραπάνω κι έδειχνε να ελέγχει το ρυθμό του αγώνα. Όμως η Κροατία άρχισε σιγά σιγά να βάζει σε εφαρμογή το μεγάλο της όπλο μέχρι τώρα στο τουρνουά που δεν είναι άλλο από την άμυνα και ειδικά στον παίκτη λιγότερο. Βασιζόμενοι και στην πολύ καλή απόδοση του τερματοφύλακα Πάβιτς (σταθερός σε όλο το τουρνουά) οι Κροάτες έτρεξαν ένα επί μέρους σερί 5 αναπάντητων γκολ που τους έστειλε στο ημίχρονο μπροστά με 5-1. Μέχρι το σημείο αυτό το Μαυροβούνιο είχε χάσει 5 συνεχόμενους παίκτες παραπάνω! Φυσικά σε αυτού του επιπέδου τα παιχνίδια όταν δημιουργούνται τέτοιου τύπου διαφορές είναι δύσκολο ψυχολογικά για την ομάδα που χάνει να τις καλύψει. Το Μαυροβούνιο έκανε βέβαια την υπερπροσπάθεια, αλλά όταν έχασε και τον βασικό του φουνταριστό και έναν από τους καλύτερους παίκτες του το Ζλόκοβιτς με 3 ποινές στο τρίτο οχτάλεπτο, πλέον τα πράγματα άρχισαν να οριστικοποιούνται. Κάποιες φιλότιμες προσπάθειες του Γκόικοβιτς μείωσαν λίγο το επιμέρους σκορ στην τελευταία περίοδο αλλά ως εκεί. Η Κροατία μετά από 16 χρόνια επιστρέφει πάλι σε τελικό Ολυμπιακών Αγώνων και δικαιούται βάσει της ως τώρα απόδοσής της στο τουρνουά, να κάνει όνειρα για το χρυσό! Από την άλλη το Μαυροβούνιο για άλλη μια φορά μετά το Πεκίνο δεν τα κατάφερε να πάει στον τελικό. Κάπου σαν να είχαν ξεμείνει από ιδέες επιθετικά σήμερα, δεν θα λέγαμε ότι βρέθηκαν στην καλύτερή τους ημέρα. Αν είχαν μπορέσει να επαναλάβουν την εμφάνιση που έκαναν εναντίον των Σέρβων στους ομίλους, ίσως και να είχαν καταφέρει κάτι καλύτερο, αλλά βέβαια με το ίσως δεν πας πουθενά...

Κροατία-Μαυροβούνιο: 7-5 (3-1, 2-0, 2-2, 0-2)

Οι Σκόρερς

Κροατία: BURIC Damir 1 BOSKOVIC Miho 1 BUSLJE Andro 1 MUSLIM Petar 1 SUKNO Sandro 2 BULJUBASIC Ivan 1

Μαυροβούνιο: IVOVIC Aleksandar 2 GOJKOVIC Vladimir 2 ZLOKOVIC Boris 1


Στο δεύτερο παιχνίδι η Ιταλία πέτυχε για δεύτερη φορά μέσα σε ενάμισυ χρόνο το αδιανόητο, να κερδίσει δηλαδή τους Σέρβους σε ματς μεταλίου και μάλιστα στην Ολυμπιάδα! Είναι και λίγο απίστευτο αυτό που συμβαίνει με την Ιταλία. Εκεί που δεν τους περιμένεις κάπως βρίσκουν μέσα τους τα ψυχικά αποθέματα και γιγαντώνονται. Κι αν στη Σαγκάη έπρεπε ο Τεμπέστι να χρειαστεί να υψώσει το Σινικό τοίχος, σήμερα δεν χρειάστηκε ούτε αυτός, μόλις 50% επιτυχία είχε ο Ιταλός πορτιέρο (με κάποιες βέβαια εντυπωσιακές επεμβάσεις). Χωρίς ήρωα λοιπόν σήμερα αθόρυβα κι επαγγελματικά σα να έχουν βρει το μαγικό κουμπί οι Ιταλοί εγκλώβισαν τη Σερβία και με συνοπτικές διαδικασίες την καθάρισαν παίζοντας ένα τρομερά μεστό και ουσιαστικό παιχνίδι. Βασίστηκαν και πάλι στο καλό τους ξεκίνημα. Όπως και με τους Ούγγρους έτσι και σήμερα και μάλιστα από νωρίτερα, από το πρώτο κιόλας οχτάλεπτο, η Ιταλία με μπροστάρη τον αριστερόχειρα Γκάλο πήρε προβάδισμα 2 γκολ. Και κάπου εκεί σα γνήσιοι Ιταλοί που ξέρουν να παίζουν με το αποτέλεσμα άρχισαν να εγλωβίζουν τους Σέρβους. Με την άμυνα σε παίκτη λιγότερο όσο πέρναγε η ώρα να γίνεται όλο και καλύτερη και με σωστή στρατηγική στην επίθεση, κράταγαν το προβάδισμά τους και πίεζαν ολοένα και περισσότερο την αντίπαλη ομάδα που είναι γεγονός πως σήμερα περίμενε κάτι περισσότερο από τους δύο φουνταριστούς Πιγιέτλοβιτς (αρνητικός στα περισσότερα ματς) και Νίκιτς που τα βρήκαν σκούρα. Είναι βέβαια τέτοιο το πάθος και η ψυχολογία νικητή που έχει εμφυσήσει ο Καμπάνια σε αυτήν την ομάδα που είναι ζήτημα αν υπάρχουν έστω και πέντε προσωπικές μονομαχίες που να έχασαν σε όλο το ματς οι Ιταλοί. Ενδεικτικό σε αυτό είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισαν με την περιφερειακή άμυνα τα δύο ντεμί των Σέρβων Πρελαϊνοβιτς και Φιλίποβιτς που είναι και οι δύο χαρισματικοί σουτέρ πεντάμετρων. Προσπαθούσαν και οι δύο αλλά δεν μπορούσαν να πλησιάσουν αφού όσους βρήκαν απέναντί τους ακόμα και παιδιά πιο αδύναμα όπως ο Τζορτζέτι δεν ήταν διατεθειμένοι να τους δώσουν ούτε σπιθαμή. Και οι πλειοψηφίες των αμυνών γίνονταν καθαρά χωρίς αποβολή. Παλεύαν σαν τα σκυλιά όποιοι βρισκόντουσαν να τους μαρκάρουν και μόλις έβγαινε άμυνα έφευγαν και μπροστά με τα χίλια για να τους σκάσουν. Χρειάζονται λοιπόν εκτός από φυσικές αντοχές και μεγάλα ψυχικά απωθέματα για να το κάνεις αυτό και σήμερα οι Ιταλοί είχαν περίσευμα από τέτοια. Με Πρελαίνοβιτς, Φιλίποβιτς λοιπόν να τα βρίσκουν σκούρα, Νίκιτς, Πιγιέτλοβιτς εκτός κλίματος και το Σόρο να μην εμπνέει πίσω τη σιγουριά άλλων διοργανώσεων, έμενε μόνο ο Ουντόβισιτς με προσωπικές ενέργειες να προσπαθεί να γυρίσει το ματς μόνος του. Έβαλε κάποια γκολ, πέρασε κάποιες πάσες στα δοκάρια αλλά εκεί η κλάση και η εμπειρία του Τεμπέστι έδωσαν τη χαριστική βολή... Εν ολίγοις η Ιταλία παίζοντας με στρατηγική και με σύνθημα ένας για όλους και όλοι για έναν, έβγαλε το ένα μεγάλο φαβορί για το χρυσό εκτός και τώρα ετοιμάζεται για τον τελικό απέναντι στο άλλο. Για να δούμε αν θα τα καταφέρει. Στη Σαγκάη τους είχε κερδίσει στον ημιτελικό τους Κροάτες, αλλά η προϊστορία γενικά τα τελευταία χρόνια δεν την ευνοεί. Μόλις πριν μια βδομάδα εξάλλου έχασε στο παιχνίδι του ομίλου με 5 γκολ διαφορά. Πάντως αν η Ιταλία πάρει χρυσό τότε θα έχει νικήσει στη σειρά Ούγγρους, Σέρβους, Κροάτες. Θα μιλάμε δηλαδή για την δικαιότερη κατάκτηση στην ιστορία.
Είναι επίσης αξιομνημόνευτο (και νιώθω υποχρέωση να το αναφέρω πάντα) ότι όταν εμείς είχαμε αυτόν τον προπονητή στην εθνική μας σπεύδαμε διαρκώς να τον αμφισβητήσουμε! Αλήθεια τι να μπορούμε άραγε να πούμε τώρα...

Ιταλία-Σερβία: 9-7 (4-2, 2-2, 2-1, 1-2)

Οι σκόρερς:

Ιταλία: GALLO Valentino 3 PRESCIUTTI Christian 1 PREMUS Danijel 1 FELUGO Maurizio 2 GIORGETTI Alex 1 PEREZ Amaurys 1

Σερβία: UDOVICIC Vanja 3 PRLAINOVIC Andrija 1 FILIPOVIC Filip 1 ALEKSIC Milan 1 NIKIC Slobodan 1

Την Κυριακή λοιπόν μικρός τελικός Μαυροβούνιο-Σερβία και αμέσως μετά, γύρω στις 6 το απόγευμα ο Μεγάλος Τελικός Κροατία - Ιταλία.
Άβαταρ μέλους
waterboys
 
Δημοσιεύσεις: 300
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 3:30 am

Δημοσίευσηαπό waterboys » Κυρ Αύγ 12, 2012 3:08 pm

Κάποιες δηλώσεις των δύο προπονητών του τελικού όπως τις μεταφέρει με ευφάνταστο τρόπο ο Γιάννης Γιαννουρής σε άρθρο του στο Aquaticsnews.com:

Στο Λονδίνο πλησιάζουν οι τίτλοι του τέλους. Μετά από δύο εβδομάδες γεμάτες Αθλητισμό και βέβαια Πόλο φθάνουμε στη μεγάλη μέρα. Την Κυριακή 12 Αυγούστου, στη Water Polo Arena του Λονδίνου στις 17:50 δίνουν ραντεβού οι δύο ομάδες που έδειξαν στη πράξη ότι θέλουν πιο πολύ τον μεγάλο Ολυμπιακό τελικό.

Η Κροατία έχει να γευτεί τελικό, αλλά και βάθρο Ολυμπιακών αγώνων από το 1996 στην Ατλάντα. Οι Ιταλοί πάνε τελικό 20 χρόνια μετά τη Βαρκελώνη δηλαδή το 1992, όπου με προπονητή τον Ratko Rudic και παίκτη τον Sandro Campagna κερδίζουν τον Manuel Estiarte και κατακτούν το χρυσό. Στην Ατλάντα το 1996, πάλι με τον Rudic στο πάγκο, κατακτούν το χάλκινο και στην συνέχεια χάνουν και αυτοί όπως οι Κροάτες την επαφή τους με το βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων.

Στο Λονδίνο και οι δύο ήδη το έχουν εξασφαλίσει, μένει μόνο να διαλέξουν σκαλοπάτι. Ποιος θα ανέβει στο πιο ψηλό? Η Κροατία του Rudic ή η Ιταλία του Campagna.

Αντί να σας δώσω εγώ την εκτίμηση αναλύοντας τον αγώνα σκέφτηκα να συνθέσω μια «υποθετική συνέντευξη*» από τους δύο φίλους Ratko Rudic και Sandro Campagna θεωρώντας πώς και οι δύο "στρατηγοί" έχουν μεγάλο μερίδιο στην πορεία των ομάδων τους για τον τελικό.

Ratko Rudic πώς βλέπετε το παιχνίδι? Κοιτάξτε. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες ακόμα και το αργυρό μετάλλιο είναι σπουδαίο σαν αποτέλεσμα. Εμείς όμως έχουμε έρθει στο Λονδίνο για να κερδίσουμε το χρυσό. Θεωρώ ότι έχω πολύ καλούς παίκτες που σωματικά και ψυχικά είναι έτοιμοι. Έχουν χαρακτήρα και θα κάνουν τα πάντα για να πετύχουν το στόχο μας. Αρχίσαμε μέτρια στο τουρνουά με την Ελλάδα αλλά παιχνίδι με παιχνίδι πάμε καλύτερα. Παίζουμε καλά στην άμυνα, έχουμε τον καλύτερο τερματοφύλακα των αγώνων και στην επίθεση μας έχουμε αρκετή ποιότητα που μας επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε αντίπαλο.

Έχω ζητήσει από τους παίκτες μου ηρεμία γιατί η νευρικότητα είναι από κάθε άποψη επιζήμια. Έχουμε κάνει υψηλής ποιότητας προετοιμασία και προσωπικά είμαι βέβαιος ότι κάναμε τέτοιο προγραμματισμό ώστε να βρεθούμε σε πλήρη φόρμα πλησιάζοντας στον τελικό των αγώνων. Ίσως μάλιστα μπορώ να πώς ότι πλησιάζουμε στη φόρμα που είχαμε όταν παίξαμε στον τελικό του Ζάγκρεμπ πριν 2 χρόνια.

Έλεγα πριν μάθουμε τον αντίπαλο ότι δεν μας πειράζει με όποιο και να βρεθούμε. Είμαι βέβαιος πώς αν παίξουμε στην άμυνα όπως στα τελευταία παιχνίδια με την Αμερική και το Μαυροβούνιο τότε οι πιθανότητες μας για το χρυσό θα είναι μεγάλες. H Ιταλία είναι πολύ καλή ομάδα και δίκαια φθάνει στον τελικό. Δεν είναι και λίγο να αποκλείεις τους Ούγγρους και τους Σέρβους.

Με τον Sandro Campagna γνωριζόμαστε καλά, είμαστε και πολύ καλοί φίλοι. Είναι ένας προπονητής που προσπαθεί να γίνεται όλο και καλύτερος και πάντα βοηθάει τους παίκτες του να εξελίσσονται. Την ώρα όμως του αγώνα αυτά τα ξεχνάμε και κοιτάμε και οι δύο τις ομάδες μας. Δεν χρειάζονται λοιπόν πολλά λόγια. Πίσω από το παιχνίδι κρύβεται ένα μεγάλο κίνητρο και μείς δεν σκοπεύουμε να το χάσουμε».

Sandro Campagna, εσείς τι λέτε καθώς βρίσκεστε πάλι στο δρόμο του Rudic? Ονειρευόμουν τον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων με την Κροατία του Ratko Rudic, λέει ο προπονητής των Ιταλών και Ολυμπιονίκης στη Βαρκελώνη το 1992. Όπως ξέρετε είμαστε και πολύ καλοί φίλοι. Υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και βαθειά εκτίμηση του ενός προς τον άλλο, αλλά αυτή τη φορά θα είμαστε «εχθροί». Η Κροατία λέει ότι ήρθε για να κερδίσει το χρυσό, αλλά και εμείς δεν είμαστε δω για να μείνουμε στο ασημένιο…

Αν με την Ουγγαρία κάναμε ένα άψογο παιχνίδι και με τη Σερβία ένα ακόμα πιο καλό, ξέρουμε ότι με την Κροατία θα χρειασθεί ένας άθλος. Είμαστε όμως έτοιμοι και δεν σκοπεύουμε να αφήσουμε τίποτα στη τύχη. Βιώνουμε συναισθήματα αντιφατικά. Από την μια υπάρχει χαρά και ενθουσιασμός, από την άλλη επίγνωση του ποιόν έχουμε αντίπαλο στον τελικό. Μετά το δείπνο σήμερα αναλύσαμε το παιχνίδι με τη Σερβία και μετά στον καφέ, μιλήσαμε για τη Κροατία. Βάλαμε από την μια τα θετικά και από την άλλη αυτά που πρέπει να προσέξουμε. Κοιτάμε τις λεπτομέρειες, και προσπαθούμε να διαχειριστούμε το στρες, την πίεση της περίστασης. Αλλοίμονο μας αν θεωρήσουμε ότι πετύχαμε το στόχο μας απλά και μόνο επειδή φτάσαμε στον τελικό.

Η προετοιμασία μας για το Λονδίνο είχε αρκετές δυσκολίες και τραυματισμούς που μας ανάγκασαν ετοιμάσουμε από άποψη τακτικής, νέες κινήσεις που προέβλεπαν μεγαλύτερες προπονητικές επιβαρύνσεις σε σχέση με το παρελθόν. Στην διάρκεια της προετοιμασίας χάσαμε 9 παιχνίδια, αλλά σιγά σιγά ευτυχώς οι τραυματίες Tempesti και Aicardi επέστρεψαν και έτσι βρεθήκαμε πάλι όλοι μαζί. Στην πρώτη φάση των αγώνων εδώ στο Λονδίνο, ήμασταν ακόμα αρκετά «φορτωμένοι» με δουλειά, αλλά ο σκοπός μας ήταν να αποφορτίσουμε την ομάδα σταδιακά έτσι ώστε να είναι έτοιμη στις 8 Αυγούστου για τα χιαστί.

Η ήττα με την Κροατία μας προβλημάτισε γιατί αφού φτάσαμε το 5-5 πήγαμε αμέσως από κάτω, απαντώντας με ατομικό παιχνίδι και όχι σαν ομάδα. Το ίδιο λάθος κάναμε και στον αγώνα με το Kazakhstan. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε μια ομάδα που αποδίδει όταν παίζει συλλογικά ανεξάρτητα από τον αντίπαλο. Η Κροατία είναι πολύ συμπαγής σαν ομάδα, πιο δύσκολη από την Ουγγαρία και τη Σερβία. Είναι στο 100% και έχει λίγα αδύνατα σημεία. Σε αυτά εμείς πρέπει να απαντήσουμε με ένα παιχνίδι έντασης και μεγάλης κινητικότητας. Χρειαζόμαστε ένα παιχνίδι που να συνδυάζει τακτική και ταχύτητα. Προβλέπω και για τους δύο μας το 50-50.

Οι δύο προπονητές έκαναν χθες, δηλώσεις στα ΜΜΕ της πατρίδας τους από τα οποία προέκυψαν σε σύνθεση τα παραπάνω.
Άβαταρ μέλους
waterboys
 
Δημοσιεύσεις: 300
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 3:30 am

Δημοσίευσηαπό waterboys » Κυρ Αύγ 12, 2012 3:11 pm

Τελευταία μέρα στο Λονδίνο 2012 σήμερα, η μέρα των τελικών, τόσο για τα μετάλια όσο και για την κατάταξη στις υπόλοιπες θέσεις της οχτάδας.

Το πρώτο παιχνίδι ήταν για τις θέσεις 7-8 και βρήκε αντιμέτωπους Αμερικάνους και Αυστραλούς. Από την μία οι Αμερικάνοι εμφανώς απογοητευμένοι καθώς είχαν άλλα όνειρα για αυτούς τους Ολυμπιακούς, σίγουρα δεν θα ξύπνησαν από τις 7 το πρωί (το παιχνίδι ήταν στις 10) με πολύ όρεξη για αυτό το παιχνίδι... Φανταστείτε κιόλας πως είναι να μετέχεις σε μία Ολυμπιακή ομάδα που έχει κερδίσει 110 μετάλια μεταξύ των οποίων και χρυσά σε μπάσκετ και γυναικείο πόλο κι εσύ να παίζεις για την έβδομη θέση. Who cares? Που θα λέγανε και οι ίδιοι. Από την άλλη οι Αυστραλοί μια ομάδα που κατάφερε και φορμαρίστηκε κατά τη διάρκεια του τουρνουά κάπου μέσα τους θα εύχονταν να μην τελείωνε ποτέ αυτή η Ολυμπιάδα καθώς έπαιξαν το καλύτερό τος πόλο εδώ και πολλά χρόνια. Με αυτό το ψυχολογικό μομέντουμ όπως ήταν φυσικό η Αυστραλία μπήκε πιο δυνατά στον αγώνα προηγήθηκε μέχρι και με 4 γκολ κάποιες φορές μέσα στο παιχνίδι και κέρδισε πολύ πιο εύκολα απ’ότι φανερώνει το τελικό σκορ - 10-9 υπέρ τους - που ήταν αποτέλεσμα τριών συνεχόμενων γκολ της Αμερικής κυριολεκτικά στο τελευταίο ενάμισι λεπτό. Αξιοσημείωτο ότι οι Αυστραλοί κέρδισαν μόνο 3 αποβολές, έναντι 8 των Αμερικάνων, δεν είχαν όμως πρόβλημα να πετύχουν 10 γκολ βασισμένοι κυρίως στα πολύ καλά τους περιφερειακά σουτ.

Οι λεπτομέρειες:

ΗΠΑ-Αυστραλία: 9-10 (1-3, 2-2, 2-4, 5-2)

Οι σκόρερς:

ΗΠΑ: SMITH Jesse 2 BAILEY Ryan 2 HUTTEN Tim 1 VARELLAS Peter 2 AZEVEDO Tony 2

Αυστραλία: HOWDEN Rhys 1 WHALAN Thomas 1 MILLER Billy 3 CAMPBELL Richie 3 BEADSWORTH Jamie 1 WOODS Gavin 1


Δεύτερο παιχνίδι της ημέρας ο τελικός για το 5-6 μεταξύ Ισπανίας και Ουγαρίας. Ήταν κάπου αναμενόμενο ότι οι Ούγγροι θα έκαναν κι ένα καλό παιχνίδι στο τουρνουά. Τα πράγματα ήρθαν έτσι που έμελλε αυτό το παιχνίδι να είναι το τελευταίο με θύμα την Ισπανία. Τελικό σκορ 14-8 και βαριά ήττα για την ομάδα του Αγκιλάρ αλλά βέβαια όταν παίζεις με τους Ούγγρους, όλα είναι πιθανά. Είναι μέσα στο DNA αυτών των παιδιών να μη σταματάνε. Απλά δεν μπορούνε να παίξουν παιχνίδι σκοπιμότητας κι άμα ξεφύγουν στο σκορ τότε είναι που γίνονται τρομερά επικίνδυνοι. Στο παιχνίδι τη διαφορά την έκανε σήμερα στην αρχή ο Νάγκι, ο Ούγγρος τερματοφύλακας. Πραγματοποίησε κάποιες καλές επεμβάσεις που είχαν λείψει στο τουρνουά για την Ουγγαρία μέχρι σήμερα, γιατί η επίθεση δεν είχε δείξει καμία αδυναμία... Η Ουγγαρία προηγήθηκε και με 8 γκολ διαφορά κι εκεί ένα μικρό ξέσπασμα των Ισπανών συνεπικουρούμενο και απ΄κάποια ευνοϊκά διαιτητικά σφυρίγματα έφεραν το τελικό σκορ.
Στο τέλος εκτυλίχτηκαν και κάποιες ιδιαίτερα συγκινητικές στιγμές με τους Ισπανούς να δημιουργούν ένα κύκλο μέσα στο νερό και να βάζουν τον Πέρεζ στη μέση και να τον χειροκροτούν, καθώς ο Κουβανός, μία μεγάλη μορφή του παγκοσμίου πόλο πλέον στα 41 του αποχαιρέτησε την εθνική ομάδα. Πολύ ωραίο στιγμιότυπο με αρκετούς παίκτες εμφανώς συγκινημένους... Από την άλλη οι Ούγγροι βγήκαν έξω από την πισίνα κι αυτοί με κάποιους αθλητές βουρκωμένους, αγκαλιάστηκαν όλοι μαζί μπροστά από τον πάγκο και φωνάξαν το χαρακτηριστικό τους «Μαγιαρό» που λένε πάντα πριν από τα παιχνίδια και στη συνέχεια αποχαιρέτησαν τον κόσμο που είχε έρθει σήμερα με Ουγγρικές σημαίες για να αποχαιρετήσει για τελευταία φορά μία από τις μεγαλύτερες ομάδες στην ιστορία του αθλήματος.

Οι λεπτομέρειες:

Ισπανία-Ουγγαρία: 8-14 (1-4, 2-3, 1-5, 4-2)

Οι σκόρερς:

Ισπανία: ESPANOL LIFANTE Albert 2 MINGUELL ALFEREZ Marc 3 PERRONE ROCHA Felipe 1 MALLARACH GUELL Blai 1 PEREZ VARGAS Ivan 1

Ουγγαρία: VARGA Denes 2 HOSNYANSZKY Norbert 2 BIROS Peter 2 KISS Gergely 2 VARGA Daniel 1 STEINMETZ Adam 2 HARAI Balazs 2 MADARAS Norbert 1
Άβαταρ μέλους
waterboys
 
Δημοσιεύσεις: 300
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 3:30 am

Δημοσίευσηαπό waterboys » Κυρ Αύγ 12, 2012 7:35 pm

Ο μικρός τελικός της Ολυμπιάδας ήταν μια επανάληψη του μικρού τελικού στο Πεκίνο 4 χρόνια πριν. Σερβία και Μαυροβούνιο, που αποτελούσν μία χώρα μόλις λίγα χρόνια πριν, έδωσαν άλλη μία εντυπωσιακή παράσταση σε ένα παιχνίδι διαφήμιση για τους φίλους του αθλήματος. Τελικός νικητής ήταν η Σερβία με 12-11 η οποία και ανεβαίνει για 4η συνεχόμενη φορά στο βάθρο σε Ολυμπιακούς χωρίς να παίρνει όμως το χρυσό. Το Μαυροβούνιο από την άλλη έφτασε πολύ κοντά προηγούνταν με τρία γκολ 5 λεπτά πριν τη λήξη αλλά στο τέλος έμειναν παραπονεμένοι. Επίσης στο παιχνίδι υπήρχε κι Ελληνική συμμετοχή μέσω της διαιτησίας του Γιωργου Σταυρίδη ο οποίος μαζί με τον Ιταλό Καπούτιν προσπάθησαν να κοντρολάρουν τα θηρία, καθώς μέσα στον αγώνα έπεφταν κορμιά!
Ο αγώνας ήταν όπως είπαμε εντυπωσιακός καθώς και οι δύο ομάδες έδιναν την εντύπωση ότι έπαιζαν για το χρυσό. Το Μαυροβούνιο ήταν σήμερα καλύτερο στη μεγαλύτερη διάρκεια με υποδειγματική άμυνα μπλόκαρε τα ατού των Σέρβων στη μεγαλύτερη διάρκεια κια έφτασε στο 11-8 έξι λεπτά πριν το τέλος. Εκεί όμως η Σερβία έδειξε ότι είναι πολύ σκληρή για να πεθάνει και με μπροστάρη τον Φιλίποβιτς, κορυφαίο παίκτη της αναμέτρησης σήμερα, έτρεξε ένα ανέλπιστο σερί 4-0 που της έδωσε τη νίκη. Έχοντας χάσει αρκετούς παίκτες με τρεις ποινές χρειάστηκε και η συμβολή των δύο μικρών Μάντιτς και Σάπονιτς αλλά και δύο εντυπωσιακές επεμβάσεις του Σόρο για να τα καταφέρει ενώ στο τέλος τα αίματα άναψαν αρκετά και οι διαιτητές χρειάστηκε να αποβάλλουν και τους δύο προπονητές της Σερβίας καθώς και τους Ουντόβισιτς, Ζλόκοβιτς, Γιάνοβιτς εκατέρωθεν.

Οι λεπτομέρειες:

Μαυροβούνιο-Σερβία: 11-12 (2-3, 3-1, 5-4, 1-4)

Οι σκόρερες:

Μαυροβούνιο: IVOVIC Aleksandar 3 ZLOKOVIC Boris 2 JANOVIC Mladan 1 BRGULJAN Drasko 1 JANOVIC Nikola 2 JOKIC Predrag 2

Σερβία: FILIPOVIC Filip 3 UDOVICIC Vanja 1 PRLAINOVIC Andrija 1 PIJETLOVIC Dusko 2 NIKIC Slobodan 2 MITROVIC Stefan 1 GOCIC Zivko 1 RADEN Nikola 1
Άβαταρ μέλους
waterboys
 
Δημοσιεύσεις: 300
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 3:30 am

Δημοσίευσηαπό vs » Δευτ Αύγ 13, 2012 12:41 am

Μπέιλι και Ράιτ εγκαταλείπουν την ενεργό δράση, κυκλοφορούν φήμες και για άλλους 3-4 ότι θα αποσυρθούν από την Εθνική. Αν συνεχίσουν να παράγουν παίκτες με τον ίδιο ρυθμό, σύντομα θα αναπολήσουν την 8άδα όπως κι εμείς την 4άδα.
Άβαταρ μέλους
vs
 
Δημοσιεύσεις: 3397
Εγγραφή: Σάβ Σεπ 22, 2007 1:46 pm

Δημοσίευσηαπό waterboys » Δευτ Αύγ 13, 2012 2:24 am

Δεν έχουν ανάγκη, θα την βρουν την άκρη τα Αμερικανάκια έχουν τη μεθοδικότητα στον τρόπο προσέγγισης όλων των θεμάτων. Δεν πρόκειται να χαθούν.
Άβαταρ μέλους
waterboys
 
Δημοσιεύσεις: 300
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 3:30 am

Δημοσίευσηαπό waterboys » Δευτ Αύγ 13, 2012 3:11 am

Το χρυσό στην Κροατία!

Ο μεγάλος τελικός τελικά ήταν μεγάλος κατ'όνομα μόνον καθώς το παιχνίδι που παρακολουθήσαμε δεν διεκδίκησε μεγάλες δάφνες ποιότητας. Αυτό συνέβη χάριν στους Κροάτες οι οποίοι φρόντισαν από ένα σημείο να επιβάλλουν το ρυθμό τους και να κόψουν το βήχα στους Ιταλούς που κάπου έδειξαν και να μην έχουν άλλη βενζίνη στο ρεζερβουάρ.

Κι όμως στην αρχή τα πράγματα ξεκίνησαν καλά για τους Ατζούρι οι οποίοι ευτύχησαν να προηγηθούν στο πρώτο τους παραπάνω με γκολ του αριστερόχειρα Γκάλο. Το 1-0 τους έδωσε φτερά και προσπάθησαν να εγκλωβίσουν τους Κροάτες με μία κινητική άμυνα που ενάλασσε πρες και ζώνη διαρκώς και η οποία κατέληγε μερικές φορές και σε ανάμεσα από τη θέση 2. Όταν μάλιστα ο Φελούγκο έκανε το 2-0 ξανά στο παραπάνω όλοι πιστέψαμε ότι η Ιταλία πήγαινε για το νέο θαύμα. Όλοι πλην των Κροατών. Αυτό που αποδείχθηκε σήμερα είναι πως η παρουσία μιας ισχυρής προσωπικότητας στον πάγκο όπως αυτή του Ρούντιτς είναι ένας παράγοντας καταλυτικός για μία καλή ομάδα όπως οι Κροάτες. Σε αντίθεση με τους Σέρβους που είναι φανερό ότι δεν έχουν πειθαρχία, αλλά και τους απρόβλεπτους Ούγγρους, η Κροατία δεν έπεσε στην παγίδα του να αγχωθεί και να αρχίσει να παίζει βεβιασμένα, κάτι που στοίχισε αρκετά στους Σέρβους δυο μέρες πριν. Οι Κροάτες δεν φάνηκε να ιδρώνει πολύ το αυτί τους, παραμένοντας προσηλωμένοι στην τακτική τους που είναι το παιχνίδι με υπομονή με στόχο αφενώς να τροφοδοτηθούν οι δύο πολύ ποιοτικοί φουνταριστοί μπροστά και αφετέρου η καλή και εξουθενωτική για τον αντίπαλο άμυνα πίσω, μια άμυνα που βασίζεται στις μεγάλες ικανότητες των αμυντικών Μπούριτς, Μπούσλιε και φυσικά του εξαιρετικού τερματοφύλακα και σήμερα Πάβιτς. Γνωρίζουν ότι είναι καλύτερη ομάδα και ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ τους. Έτσι κι έγινε και οι Ιταλοί έκαναν περίπου 11 αγωνιστικά λεπτά για να βάλουν γκολ, διάστημα στο οποίο η Κροατία μπόρεσε και πέτυχε 3 συνεχόμενα με Μπουλιούμπασιτς, Γιόκοβιτς, Μπάρατς, γκολ που την έβαλαν στη θέση του οδηγού στο παιχνίδι. Κι αν η Ιταλία μπόρεσε και ισοφάρισε στην αρχή της τρίτης περιόδου, δύο γκολ του Μπόσκοβιτς από υποδειγματικα εκτελλεσμένο παίκτη παραπάνω το πρώτο και πέναλτι το δεύτερο έδωσαν αέρα 2 γκολ στους Κροάτες που δεν ξανακοίταξαν πίσω. Όταν μάλιστα ο άνθρωπος των τελικών ο αριστερόχειρας Γιόκοβιτς (βλέπε Μελβούρνη, Ζάγκρεμπ) έβαλε 2 συνεχόμενα γκολ στα πρώτα 2 λεπτά της τελευταίας περιόδου, ο Ρούντιτς άρχισε σιγά σιγά να βγάζει το κινητό και τα τσιγάρα από την τσέπη για τη βουτιά που θα επακολουθούσε στους πανηγυρισμούς για το χρυσό. Τα επόμενα λεπτά ήταν περισσότερο διαδικαστικά όχι γιατί δεν υπήρχε χρόνος για ανατροπή αλλά γιατί η πειστική εμφάνιση των Κροατών δεν άφηνε πολλά περιθώρια για ελπίδες. Το μόνο λοιπόν που κατάφεραν οι Ιταλοί ήταν να μαζέψουν λίγο τη διαφορά στο τέλος, βοηθούμενοι και από κάποια σχετικά εύκολα σφυρίγματα των διαιτητών.
Από την Κροατία μεγάλο παιχνίδι έκανε όπως είπαμε ο Γιόκοβιτς, συνεπικουρούμενος από τον Μπούριτς που κυριολεκτικά έπνιξε τον Αϊκάρντι, αλλά και τον Πάβιτς για άλλη μια φορά στο τέρμα.
Για τους Ιταλούς ο Φελούγκο ήταν για άλλη μια φορά ο καλύτερος παίκτης ενώ οι υπόλοιποι χωρίς να είναι αρνητικοί είχαν θα λέγαμε καλές και κακές στιγμές. Χρειάζεται πιστεύω και μια ειδική μνεία στον Τεμπέστι ο οποίος ενώ ήταν σε γενικές γραμμές καλός, δεν έκανε σε όλο το τουρνουά το μεγάλο παιχνίδι. Ειδικά σήμερα που η Ιταλία είχε λίγο βαλτώσει ίσως μια εξαιρετική εμφάνιση του τερματοφύλακα να έκανε τη διαφορά. Ο Στέφανο βέβαια ο οποίος μην ξεχνάμε ότι προερχόταν από τραυματισμό κι εγχείριση νωρίς στη σεζόν ήταν σταθερός στα περισσότερα παιχνίδια, απλά δεν μπόρεσε να επαναλάβει τις εμφανίσεις της Σαγκάης που είχαν σκορπίσει τον πανικό στους αντίπαλους επιθετικούς.

Επίσης ο Ρούντιτς με αυτή τη νίκη έκανε το τρεμπλ καθώς με αυτόν στο τιμόνι οι Κροάτες έχουν κατακτήσει Παγκόσμιο (2007), Ευρωπαϊκό (2010) και τώρα Ολυμπιάδα. Παρόλο που φαντάζει αντιπαθής σε αρκετούς, μετά και το σημερινό Ολυμπιακό χρυσό με τρίτη διαφορετική ομάδα, είναι δικαιωματικά βάσει των διακρίσεων του ο μεγαλύτερος εν ενεργεία προπονητής στο άθλημά μας.

Τα στοιχεία του αγώνα:

Κροατία-Ιταλία: 8-6 (1-2, 2-0, 2-1, 3-3)

Κροατία: Πάβιτς, Μπούριτς, Μπόσκοβιτς 2, Ντόμπουτ, Γιόκοβιτς 3, Μπουλιούμπασιτς 1, Μούσλιμ, Μπούσλιε, Σούκνο, Μπάρατς, Χίνιτς, Ομπράντοβιτς, Βίτσαν

Ιταλία: Τεμπέστι, Πέρεζ, Τζίτο, Φιλιόλι, Τζορτζέτι 1, Φελούγκο 3, Τζιακόπο, Γκάλο 1, Πρεσιούτι 1, Φιορεντίνι, Αϊκάρντι, Πρίμους, Παστορίνο
Άβαταρ μέλους
waterboys
 
Δημοσιεύσεις: 300
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 3:30 am

Δημοσίευσηαπό waterboys » Τετ Αύγ 15, 2012 4:16 pm

ΚΑΠΟΙΑ ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Το τουρνουά του πόλο στο Λονδίνο τελείωσε λοιπόν με τιυς Κροάτες να κατακτούν το χρυσό μετάλιο και Ιταλούς και Σέρβους ασημένιο και χάλκινο αντίστοιχα. Σίγουρα θεωρώ πως παρακολουθήσαμε πόλο υψηλού επιπέδου σε πολλά παιχνίδια, και το άθλημα κρίνοντας και από την υψηλή προσέλευση θεατών βγήκε κερδισμένο. Πάμε όμως να δούμε κάποια συμπεράσματα για την κάθε μία ομάδα ξεχωριστά προτού πούμε κι ορισμένα πράγματα για εμάς.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν ανάποδα στην κατάταξη:

Μεγάλη Βρετανία

Δεν ξέρω κι εγώ πόσα χρόνια είχαν να εμφανιστούν οι Άγγλοι σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης, παρόλο που ιστορικά είναι αυτοί που δημιούργησαν το άθλημα. Στο Λονδίνο αν και βγήκαν τελευταίοι, εμφάνισαν μια ομάδα δουλεμένη η οποία στάθηκε αξιοπρεπώς απέναντι σε πολλούς αντιπάλους πετυχαίνοντας 28 γκολ σε πέντε παιχνίδια στον όμιλό τους ένας μέσος όρος 5μιση γκολ ανά ματς απέναντι σε Ούγγρους, Σέρβους, Μαυροβούνιους, Ρουμάνους κι Αμερικάνους, καθόλου άσχημα θα λέγαμε. Το θέμα βέβαια είναι από εδώ και πέρα τι γίνεται. Θα μπορέσει μια τέτοια ομάδα που σημειωτέον είχε ένα μέσο όρο ηλικίας γύρω στα 24 χρόνια, να έχει συνέχεια. Σίγουρα θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το πόλο αν θα μπορούσε να ανπτυχθεί ένα πιο οργανωμένο πρωτάθλημα στη Βρετανία η οποία είναι μια χώρα με παράδοση στην κολύμβηση. Αλήθεια FINAκαι LEN έχουν την πρόθεση να βοηθήσουν προς μία τέτοια κατεύθυνση εκπαιδεύοντας κυρίως προπονητές τόσο σε γνώσεις όσο και σε οργανωτικές δομές;

Καζακστάν

Το Καζακστάν αποτελεί ένα παράδειγμα της ελλειπούς οργάνωσης και ανάπτυξης του παγκοσμίου πόλο. Πήραν την πρόκριση από την Ασιατική ήπειρο αποκλείοντας τους Κινέζους και τους Ιάπωνες. Για να το καταφέρουν αυτό μάζεψαν μια πλειάδα παικτών Ρώσων παλεμάχων των εθνικών ομάδων όπως ο τερματοφύλακας Μαξίμοφ και ο αμυντικός Πανφίλι (ασημένιο μετάλιο στο Σίντνεϊ με την εθνική Ρωσίας αμφότεροι). Συνολικά είχαν τρεις παίκτες που ήταν 39 χρονών, έναν που ήταν 38 και άλλον έναν 37. Δεν μπορούμε να πούμε πως είναι ότι το καλύτερο να βλέπουμε ομάδες να δημιουργούνται από το πουθενά μόνο και μόνο για μια διοργάνωση και μετά να χάνονται. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τα Σκόπια στην Ευρώπη που είναι μια μικτή Σερβοκροατών. Θα πρέπει η FINA να προβληματιστεί για αυτό το φαινόμενο το οποίο θεωρώ πως έχει αρνητικές επιπτώσεις στο σπορ.

Ρουμανία

Δέκατη θέση για τους Ρουμάνους οι οποίοι έπεσαν στον όμιλο του θανάτου και είχαν από την αρχή δύσκολο έργο. Πάλεψαν τα περισσότερα παιχνίδια, αλλά δεν κατάφεραν να διακδικήσουν το κάτι παραπάνω. Κρισιμότερο παιχνίδι στους ομίλους αυτό εναντίον των Αμερικάνων το οποίο πάλεψαν στα ίσα μέχρι το τέλος της τρίτης περιόδου, Σίγουρα η πρόκριση και μόνο στο Λονδίνο αποτέλεσε επιτυχία καθώς είχαν φαει τρομερό στραπάτσο με τον αποκλεισμό τους για το Πεκίνο από τον Καναδά μέσα στην έδρα τους 4 χρόνια πριν. Βρίσκονται θα λέγαμε σε ένα σταυροδρόμι καθώς η ομάδα τους αρχίζει σιγά σιγά και γερνάει. Όσο βέβαια ο Ράντου κρατάει θα υπάρχει και ανταγωνιστική ομάδα.

ΗΠΑ

Από τη δεύτερη θέση του Πεκίνου στην όγδοη οι Αμερικάνοι οι οποίοι σίγουρα είχαν έρθει με μεγαλύτερα όνειρα για αυτούς τους αγώνες. Είδαμε ενδεχομένως την τελευταία παράσταση για αρκετούς παίκτες όπως οι γνωστοί μας από την Ελλάδα Μπέιλι και Μπομπιέν. Οι Αμερικάνοι ξεκίνησαν καλά το τουρνουά με νίκη επί του Μαυροβουνίου στην πρεμιέρα και επί των Ρουμάνων στη συνέχεια, αλλά από κει και πέρα δεν μπόρεσαν να επαναλάβουν τις επιτυχίες του Πεκίνου. Πολύ κρίσιμο παιχνίδι αυτό εναντίον της Ουγγαρίας την τελευταία μέρα του ομίλου όπου και με ισοπαλία θα απέφευγαν την τέταρτη θέση και το ενδεχόμενο ζευγάρωμα με τους Κροάτες. Σε ένα παιχνίδι τέτοιας κρισιμότητας έφτασαν να χάνουν με 10-3 κάπου στην αρχή της τελευταίας περιόδου, χάνοντας τελικά με κατεβασμένα χέρια. Αυτό το ματς αποτέλεσε και το τελειωτικό πλήγμα στην ψυχολογία τους η οποία είναι παροιμιωδώς εύθραυστη, με αποτέλεσμα στη συνέχεια να κάνουν τρεις ήττες στη σειρά από Κροάτες, Ισπανούς και Αυστραλούς για να τερματίσουν όγδοοι. Η επόμενη μέρα απαιτεί ανανέωση καθώς οι ΗΠΑ ήταν από τις πιο μεγάλες ηλικιακά ομάδες στο Λονδίνο. Για τον προπονητή όλα είναι ανοιχτά από το ενδεχόμενο να αποχωρήσει και ο Σρέντερ και να δώσει τη θέση του στον μέχρι πρότινως βοηθό του τον Λιν, μέχρι να αναλάβει άλλος ή και να μείνουν τα πράγματα ίδια. Από τους πάικτες ο Αζεβέντο προλαβαίνει να πάει και Πέμπτη Ολυμπιάδα και λογικά θα παραμείνει ενώ από τους υπόλοιπους αρκετοί θα σταματήσουν. Σίγουρα η όγδοη θέση αφήνει πικρή γεύση, αλλά στο συνολικό απολογισμό αυτή η γενιά θα έχει να θυμάται ότι πήρε έστω ένα ασημένιο μετάλιο τέσσερα χρόνια πριν.

Αυστραλία

Από τις ευχάριστες εκπλήξεις του τουρνουά οι Αυστραλοί άφησαν ελπίδες για το μέλλον. Ξεκίνησαν νωθρά αλλά όσο πέρναγε η ώρα βελτιώνονταν με αποκορύφωμα το παιχνίδι με εμάς όπου σε έναν αγώνα ουσιαστικά νοκ άουτ έκαναν μια ισοπεδωτική εμφάνιση και μία εμφατική νίκη που τους έστειλε στην οχτάδα. Από κει και πέρα η ψυχολογία τους ανέβηκε πάρα πολύ και παίζοντας με άγνοια κινδύνου φανέρωσαν τρομερές δυνατότητες σαν ομάδα, χάνοντας δύο παιχνίδια αυτό με τη Σερβία (όπου πήγαν να κάνουν την έκπληξη της εικοσαετίας) αλλά και αυτό με την Ουγγαρία κυριολεκτικά στο τελευταίο δίλεπτο. Πολύ καλές εντυπώσεις άφησαν το νούμερο 11 Χάουντεν και το νούμερο 12 Μίλλερ οι οποίοι και σημείωσαν ουκ ολίγα εντυπωσιακά γκολ ενώ τα πήγε πολύ καλά και ο φουνταριστός Μπέντσγουορθ αλλά και στην άμυνα του φουνταριστού οι Μακ Γκρέγκορ, Γουάλαν. Γενικά θα λέγαμε ότι έκαναν την καλύτερή τους εμφάνιση των τελευταίων 15 χρόνων σε μεγάλη διοργάνωση ενώ είναι και σχετικά αρκετά νέα ομάδα.

Ισπανία

Ούτε κρύο ούτε ζέστη για τους Ισπανούς η έκτη θέση καθώς σαν ομάδα παρουσιάζουν μια στασιμότητα την τελευταία διετία χωρίς να έχουν μπορέσει να επαναλάβουν τα επιτεύγματα της Μελβούρνης το 2007 (χάλκινο μετάλιο στο παγκόσμιο) αλλά και της Ρώμης το 2009 όπου πήγαν στον τελικό. Πολύ καλό τουρνουά έκανε ο Μινγκέλ ενώ η Αγία Τριάδα Μολίνα, Γκαρσία, Περόνε κινήθηκαν σε μέτρια επίπεδα. Από τη νέα γενιά καλοί ήταν και οι Εσπανιόλ, Μάγιαρατς ενώ ο Πέρεζ ακρογωνιαίος λίθος της επίθεσης για μια δεκαπενταετία αποχωρεί πλέον στα 41 του. Φαίνεται να έχουν χάσει λίγο απ’την σπιρτάδα τους οι Ισπανοί (και αυτήν να την έχουν βρει οι Ιταλοί!) και αυτό αποτυπώνεται στα αποτελέσματά τους. Λογικά θα παραμείνει ο Αγκιλάρ στον πάγκο καθώς υπάρχει του χρόνου παγκόσμιο στη Βαρκελώνη, εκτός κι αν υπάρξουν εξελίξεις μέσα στους επόμενους 2 μήνες.

Ουγγαρία

Για τους Ούγγρους με τα τρία συνεχόμενα Ολυμπιακά χρυσά σίγουρα η Πέμπτη θέση δεν τους κάθεται καλά στο στομάχι. Ήταν η μεγαλύτερη ομάδα σε μέσο όρο ηλικίας από τις καλές κάτι που μαρτυράει το ότι δεν έχει δουλέψει τόσο καλά το παραγωγικό σύστημα παικτών στη Βουδαπέστη. Ο Κέμενι είναι αλήθεια ότι προσπάθησε την τελευταία τριετία να ανανεώσει την ομάδα αφήνοντας έξω Κάσας, Κις, Μπένεντεκ κι ενίοτε τον Σέτσι αλλά δεν του έβγαινε και γι’αυτό τους έφερε όλους πίσω. Παρόλα αυτά δεν έδειχναν την εικόνα γηρασμένης ομάδας το αντίθετο μάλιστα. Αυτό που σίγουρα έκανε μπαμ ήταν το ότι είχαν απωλέσει την ψυχολογία της ανίκητης ομάδας που είχαν τα προηγούμενα χρόνια. Κάπου δηλαδή οι ίδιοι δεν πίστευαν στον εαυτό τους. Δεν βοηθήθηκαν κι από την κλήρωση καθώς έπεσαν στο δύσκολο όμιλο και άρχισαν απέναντι σε Σέρβους, Μαυροβούνιους σημειώνοντας δύο ήττες, κάτι εντελώς πρωτόγνωρο για αυτούς. Βέβαια αυτό που μένει είναι ότι τελικά έμειναν έξω από την Ιταλία μια ομάδα που ναι μεν τους έχει κερδίσει στο παρελθόν, αλλά που σίγουρα δεν θα αποτελούσε σε καμία περίπτωση φόβητρο στις εποχές της παντοδυναμίας τους... Αγωνιστικά αντιμετώπισαν πρόβλημα στην άμυνα σε όλο το τουρνουά ενώ και οι δύο τερματοφύλακες δεν μπόρεσαν να εμπνεύσουν τη σιγουριά παλιότερων διοργανώσεων. Στην επίθεση ήταν και πάλι η πιο εύστοχη ομάδα με ένα ποσοστό πάνω από το 40% σημειώνοντας πολλά εντυπωσιακά γκολ. Το μέλλον τώρα διαγράφεται αβέβαιο καθώς θα επακολουθήσουν ριζικές αλλαγές ενώ πολύ πιθανό είναι να αποχωρήσει και ο Κέμενι. Η νέα Ουγγαρία θα στηριχθεί πάνω στα αδέρφια Βάργκα, τον Χοσνιάτσκι κι ενδεχομένως τους Νάγκι, Μάνταρας ενώ υπάρχουν και ταλέντα που έρχονται από πίσω όπως ο αριστερόχειρας Βάμος. Μη ξεχνάμε ότι μιλάμε για μια πολιστική υπερδύναμη με πάρα πολλά παιδιά που ασχολούνται με το πόλο στη Βουδαπέστη, οπότε είναι σίγουρο ότι θα παραμείνουν ανταγωνιστικοί. Σε ποιο επίπεδο θα βρίσκονται, αυτό είναι κάτι που μένει να το δούμε..

Μαυροβούνιο

Οι Μαυροβούνιοι έφτασαν πάλι στην τετράδα αλλά δεν τα κατάφεραν να ανέβουν στο βάθρο. Είναι αλήθεια ότι αυτή τη φορά έδειχναν πιο ικανοί από ποτέ αλλά και πάλι στην κρίσιμη στιγμή κάτι τους έλειπε. Δεν τους ευνόησαν πάλι και οι διασταυρώσεις καθώς έπεσαν στον ημιτελικό πάνω στην Κροατία την πιο φορμαρισμένη ομάδα, όπως είχε συμβεί και 4 χρόνια πριν που είχαν πέσει πάνω στην Ουγγαρία. Σε αυτόν τον ημιτελικό προδώθηκαν από τον παίκτη παραπάνω τους απέναντι στους Κροάτες κάνοντας σχεδόν δύο περιόδους να σκοράρουν κάποια στιγμή, γεγονός που έδωσε στην Κροατία μία διαφορά στο σκορ που ήταν δύσκολο να καλυφθεί. Στον μικρό τελικό είχαν ουσιαστικά πετάξει τη Σερβία στο καναβάτσο όταν στην αρχή της τέταρτης περιόδου προηγήθηκαν με τρία γκολ, αλλά και πάλι στάθηκαν θα λέγαμε άτυχοι καθώς οι Σέρβοι έπαιξαν υπερπόλο στο τελευταίο πεντάλεπτο κάνοντας με ένα απίστευτο ξέσπασμα ένα σερί 4-0. Το Μαυροβούνιο θα έχει λογικά άλλη μια ευκαιρία στο Ρίο να πάρει το μετάλιο που του έχει τόσο λείψει καθώς οι περισσότεροι παίκτες προλαβαίνουν ηλικιακά, το θέμα βέβαια είναι αν οι συνθήκες που θα δημιουργηθούν θα τους βγάλουν ως εκεί.

Σερβία

Τέταρτο συνεχόμενο μετάλιο για τη Σερβία μετά από Σίντνεϊ, Αθήνα, Πεκίνο αλλά και πάλι δεν είναι το χρυσό. Είναι φανερό πάντως πως σε αυτή τη Σερβία ενώ υπάρχει μεγάλο ταλέντο υπάρχει κι έλλειμα πειθαρχίας. Σίγουρα η εικόνα που είδαμε πολλές φορές να είναι μεζεμένη η ομάδα κι αντί να μιλάει ο Ουντόβισιτς ο προπονητής να μιλάει ο Ουντόβισιτς παίκτης, δεν ταιριάζει σε μια ομάδα της παράδοσης και της αξίας των Σέρβων. Αντίστοιχα φαινόμενα είχαμε και 4 χρόνια πριν όταν είχαν πλακωθεί ο Σάπιτς με τον Σέφικ μπροστά στον κόσμο στο Ολυμπιακό χωριό με αποτέλεσμα να εκδιωχθούν αμφότεροι από την εθνική ομάδα. Φαίνεται πάντως ο Ουντόβισιτς (ο προπονητής) σαν να μην μπορεί να ελέγξει την κατάσταση ενώ δέχτηκε και κριτική για την επιλογή του μικρού Σάπονιτς στην ομάδα καθώς λέγεται ότι επηρεάστηκε από την οικογένεια του παίκτη η οποία είναι πλούσια (το ίδιο έργο τελικά παίζεται παντού!). Το έλλειμα πειθαρχίας πάντως φάνηκε στα δύσκολα, όταν στον ημιτελικό με την Ιταλία η ομάδα δεν μπορούσε να αντιδράσει συντεταγμένα και να γυρίσει το ματς απέναντι σε μία σαφώς κατώτερη ομάδα... Για την επόμενη μέρα πάντως το μέλλον είναι ευοίωνο καθώς ο μέσος όρος ηλικίας των Σέρβων είναι χαμηλός και θα λέγαμε ότι το μέλλον τους ανήκει. Για τον προπονητή ακούστηκε ότι συμφώνησε και θα παραμείνει στο τιμόνι και στα επόμενα χρόνια.

Ιταλία

Τι να πρωτοπεί κανείς για την Ιταλία; Απέναντι σε κάθε προγνωστικό κατάφεραν και πάλι να αφήσουν εκτός πολύ μεγάλα ονόματα και να ανέβουν στο βάθρο. Το τρομερό είναι ότι φέτος έδειχναν γενικότερα σε κακή κατάσταση, με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα στα παιχνίδια προετοιμασίας ενώ ξεκίνησαν και σχετικά χλιαρά το Ολυμπιακό τουρνουά. Αυτό που φάινεται όμως είναι πως στη συγκεκριμένη ομάδα ο προπονητής έχει χτίσει μία νοοτροπία νικητή που τους γιγαντώνει απέναντι στα δύσκολα, με συνέπεια να βλέπουμε αυτά τα αποτελέσματα. Αυτό φάνηκε και στο Ευρωπαϊκό του Αιντχόβεν το χειμώνα, όταν χωρίς τον Τεμπέστι που αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο κυρίως για την ψυχολογία της ομάδας, κατάφεραν και πάλι να παίξουν στον ημιτελικό. Στο Λονδίνο το παιχνίδι που γύρισε την ψυχολογία ήταν αυτό με την Ισπανία την τελευταία μέρα των ομίλων όταν κόντρα σε ψίθυρους για επιλογή αντιπάλου, η Ιταλία έπαιξε στα ίσα απέναντι στους Ισπανούς χωρίς να την ενδιαφέρει ότι η νίκη την έφερνε αντιμέτωπη με την Ουγγαρία. Από εκεί και πέρα δύο ονειρικά παιχνίδια απέναντι σε Ούγγρους και Σέρβους και πρόκριση στον τελικό. Εκεί φάνηκαν λίγο να ξεμένουν από δυνάμεις κάτι λογικό καθώς κάθε τους νίκη απέναντι σε φαβορί έρχεται μετά από υπερπροσπάθεια κυρίως στην άμυνα. Σε τεχνικό επίπεδο οι Ιταλοί παίζουν τα ίδια πάνω κάτω συστήματα εδώ και χρόνια, με άμυνα που ξεκινάει από το πρες και γυρίζει σε ζώνη από το 2 και το 3 ή το 3 και το 4, σύστημα το οποίο αρκετές φορές γίνεται και ανάμεσα στο τέλος του χρόνου, μια άμυνα που παραδοσιακά αρέσει στους Ιταλούς. Μπροστά παίζουν για την αποβολή και σχεδόν σε κάθε επίθεσή τους γίνεται ένα μπάσιμο για να ανοίξει ο χώρος και να περάσει η μπάλα στα δύο μέτρα ή ενίοτε να ανέβει κάποιο εξτρέμ και να σουτάρει πεντάμετρο. Ήταν γενικά καλοί στον παίκτη παραπάνω όπου αν είχαν έναν καλύτερο παίκτη στο δεύτερο δοκάρι αντί του Πρίμους θα είχαν βάλει τουλάχιστον άλλα πέντε γκολ. Η άμυνά τους είναι χτισμένη γύρω από την παρουσία του Τεμπέστι ενώ στο λιγότερο έπαιζαν από τη μία πλευρά κινητικά και από την άλλη συνήθως πιο κλειστά. Αναφέρθηκα λίγο πιο αναλυτικά στα συστήματα της Ιταλίας για να δείξω ότι δεν έκαναν τίποτα το τρομερά ιδιαίτερο. Αυτό όμως που δεν αποτελεί σύστημα αλλά είναι τρομερά σημαντικό είναι η ομαδικότητα και η αποφασιστικότητα με την οποία αντιμετώπιζαν τα παιχνίδια καθώς και η διαρκής πίστη για τη νίκη που επιδεικνύουν τα τελευταία χρόνια. Όσο ο Καμπάνια παραμένει στο τιμόνι μπορούμε να περιμένουμε τα πάντα για αυτή την ομάδα, αρχής γενομένης από το παγκόσμιο του χρόνου.

Κροατία

Πρώτο Ολυμπιακό χρυσό για αυτή τη νέα χώρα που έχει μια εικοσαετή παρουσία στις αθλητικές διοργανώσεις. Οι Κροάτες έφτασαν όσο κι αν ακούγεται οξύμορο άνετα στην πρώτη θέση αφού δεχόντουσαν μάξιμουμ 6 γκολ σε κάθε παιχνίδι, με εξαίρεση την Ισπανία που τους έβαλε 7. Αυτό ήταν και το μοναδικό μέτριο παιχνίδι τους στη διοργάνωση, καθώς κόλλησαν λίγο απέναντι στην Ισπανική άμυνα. Κατά τα άλλα παρουσίασαν μια ομάδα ισοροπημένη με κύριο χαρακτηριστικό τη δύναμη στον άξονα, καθώς τερματοφύλακας, αμυντικοί φουνταριστού και φουνταριστοί είχαν όλοι πολύ υψηλή απόδοση. Στην επίθεση ανέτειλε το άστρο του Σούκνο ο οποίος έρχεται να προστεθεί στους ήδη υπάρχοντες καλούς σουτέρ Μπόσκοβιτς, Μούσλιμ, Μπάρατς, Γιόκοβιτς. Ο Σάντρο Σούκνο είναι γιος του Γκόραν Σούκνο που είχε πάρει κι αυτός χρυσό μετάλιο το 1984 στο Λος Άντζελες με την ενωμένη Γουγκοσλαβία με προπονητή και τότε το Ρούντιτς. Θα μας απασχολήσει αρκετά τα επόμενα χρόνια καθώς πρόκειται για περίπτωση πολύ καλού παίκτη που ενδεχομένως θα αφήσει το στίγμα του στο Κροατικό πόλο. Κι όμως μόλις λίγους μήνες πριν η Κροάτες απογοήτευσαν στο Ευρωπαϊκό του Αιντχόβεν όταν μια ήττα εκτός προγράμματος από τους Γερμανούς στον όμιλο τους έστειλε εκτός εξάδας στην ισοβαθμία, για να καταλάβουν τελικά την ένατη θέση με αρνητικότερο παίκτη τότε τον τερματοφύλακα Πάβιτς. Το γεγονός αυτό φαίνεται πως τους πείσμωσε καθώς είναι μια γενικά ασταθής ομάδα που πολλές φορές αδικεί τον εαυτό της. Οι ικανότητες βέβαια πάντα υπήρχαν κι εδώ στο Λονδίνο όπου τους έτυχε μια καλή κλήρωση με αντίπαλους τις τρεις Μεσογειακές χώρες ήταν η ώρα να δείξουν την αξία τους. Αγωνιστικά βασίστηκαν κυρίως στον πολύ καλό παίκτη λιγότερο, ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι με εξαίρεση το παιχνίδι με την Ισπανία όλα τα άλλα ματς συμπεριλαμβανομένου και του τελικού τα κέρδισαν με διαφορές μεγαλύτερες του ενός γκολ. Τελευταίο αφήνουμε το Ρούντιτς ο οποίος αναμόρφωσε την εθνική Κροατίας η οποία μετά τη δέκατη θέση στην Ολυμπιάδα της Αθήνας είναι αλήθεια ότι είχε πέσει σε ένα τέλμα. Από το 2005 που ανέλαβε έκανε πλήρη ανανέωση με εξαίρεση το φουνταριστό Χίνιτς και τον αμυντικό Μπάρατς κι έκτισε μια ομάδα η οποία μπόρεσε μέσα σε εφτά χρόνια να πάρει το χρυσό μετάλλιο σε όλες τις διοργανώσεις. Το γεγονός δε ότι ο Ρούντιτς έχει καταφέρει να πάρει χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς με τρεις διαφορετικές ομάδες και κυρίως σε τρεις διαφορετικές εποχές δείχνει και το μέγεθός του ανδρός, αλλά και την επιρροή του στο άθλημα συνολικά.
Άβαταρ μέλους
waterboys
 
Δημοσιεύσεις: 300
Εγγραφή: Πέμ Ιουν 04, 2009 3:30 am

ΠροηγούμενηΕπόμενο

Επιστροφή στο Διεθνής Υδατοσφαίριση

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 7 επισκέπτες

cron