Παιδιά, δεν είναι υποχρεωτικό να ασχολείστε με ό,τι γράφω αλλά μια και το κάνετε, μπείτε τουλάχιστον στην ουσία. Τι εννοώ :
eva5 έγραψε:Αυτό που βλέπω είναι ότι ακόμα δεν τελειώσαμε του πανηγυρισμούς από την πρόκριση και αρχίσαμε να τα ρίχνουμε στους παίκτες ("...άρχισαν τα παραμύθια...") από μια ήττα από την Ιταλία στο γκολ. Η πρόκριση με απόντες Βλοντάκη και Χ"θεοδώρου ήταν άθλος (δες ποιοι μείναν έξω και πόσο εύκολα θα μπορούσαμε να είμαστε στη θέση τους). Αντί λοιπόν να ψάχνουμε ευκαιρία να τους "τα χώσουμε" ας τους συγχαρούμε και να τους ευχαριστήσουμε γιατί κρατάνε το άθλημά μας στο προσκήνιο.
Εγώ δεν είπα ότι μια ήττα από την Ιταλία είναι εκτός προγράμματος. Η απόσταση μεταξύ χάλκινου (ή 4ης) από την 7η θέση είναι ελάχιστη. Και στην τελική δε γνωρίζω αν η συγκεκριμένη ήττα (τελικά) ήρθε κατ'επιλογήν ή επειδή ... απλώς χάσαμε.
Το δικό μου το παράπονο είναι ότι αυτοί οι αθληταράδες, που γνωρίζω πολύ καλά την καριέρα τους και το τι έχουν πετύχει (και προσφέρει), πάντοτε κοίταζαν τον οποιοδήποτε αντίπαλο κατάματα. Τώρα είναι προφανές ότι δεν το κάνουν και αυτό με χαλάει. Οι ίδιοι με συνήθισαν διαφορετικά και δεν είναι ντροπή να τους κράξω επειδή άρχισαν τέτοιες στραβές. Και δεν τις άρχισαν τώρα, τις έκαναν και στην Μπρατισλάβα, όπου π.χ. κόντρα στο Μαυροβούνιο χτύπησαν μόνο το δεύτερο ματς.
Για τις απουσίες που ανέφερες, έχεις μεν δίκιο, αλλά θα είχαν σημασία αν μέναμε εκτός Ολυμπιάδας. Σχετικά με αυτό που είπα (συγγνώμη αλλά) οι απουσίες είναι εκτός θέματος.
Επίσης, να μη θεοποιούμε τους παίκτες επειδή πέρασαν στην Ολυμπιάδα. Οκ, είναι επιτυχία και τα συναφή αλλά άθλος (όπως είπες) ΔΕΝ είναι. Από άποψη δυναμικότητας είμαστε ακόμα στην πρώτη 8άδα και το να μπούμε στην Ολυμπιάδα απλώς σημαίνει πιστοποίση ότι είμαστε μέσα στη 12άδα.
Αυτοί που λες ότι έμειναν απέξω είναι οι Ρώσοι (υπολογίσιμοι αλλά, ρεαλιστικά, ανύπαρκτοι την τελευταία 4ετία) και οι Ρουμάνοι, που εντός έδρας (και με ό,τι συνεπάγεται αυτό) δεν μπόρεσαν να κερδίσουν τον Καναδά.
Yiannis έγραψε:Συμφωνώ απόλυτα. Τα συγκεκριμένα παιχνίδια είναι πολύ δύσκολα, γιατί δεν υπάρχει περιθώριο λάθους. Έβλεπα προχτές το Ιταλία-Ρωσία: οι Ιταλοί από το άγχος δεν μπορούσαν να σηκώσουν την μπάλα και ο Τεμπέστι δέχτηκε γκολ που για την κλάση του είναι απίθανα! Στο τέλος και μετά τη νίκη τους με 1 γκολ, έριξαν μέσα στην πισίνα τον προπονητή τους με τα ρούχα!!! Σκηνές κατάκτησης χρυσού μεταλλίου...
Γιάννη, το παιχνίδι των Ιταλών, που αναφέρθηκες, ήταν παιχνίδι νοκ-άουτ, "ζωής και θανάτου". Εγώ αναφέρθηκα στη νοοτροπία των παικτών μας αναφορικά με τα παιχνίδια της 4άδας, με την πρόκριση να έχει κριθεί προ πολλού και το άγχος να είναι ανύπαρκτο.
Τέλος να πω κάτι σχετικά με την κλήρωση και με δεδομένο ότι δεν έχω πληροφορηθεί ότι στο Πεκίνο θα ισχύσει κάτι διαφορετικό.
Η διαδικασία που ακολουθείται είναι ο διαχωρισμός των 12 ομάδων σε 6 βαθμίδες (x2 ομάδες η καθεμία). Κάθε όμιλος θα πάρει 1 ομάδα από την κάθε βαθμίδα, ώστε να είναι περίπου ισοδύναμοι. Η Κίνα ως διοργανώτρια ίσως έχει κάποια εύνοια, αλλά εμείς διοργανώσαμε την προηγούμενη φορά και τώρα δεν μπορούμε να ξανακανονίσουμε τα μπαλάκια.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που θα γίνει ο διαχωρισμός και μετά κλήρωση, πώς στην ευχή μπορείς να ξέρεις π.χ. αν θα σου κάτσει επικεφαλής η Κροατία ή η Ουγγαρία, 2ος η Σερβία ή π.χ. το Μαυροβούνιο κλπ.
Αφού δεν το ξέρεις, άρα δεν έχεις και επιλογή στο τι θα κάνεις νωρίτερα. Χάσεις ή κερδίσεις στην Οραντέα, ΔΕΝ μπορείς να επηρεάσεις το αποτέλεσμα της κλήρωσης.
Το μόνο που μπορείς να επηρεάσεις είναι η θέση σου στην κληρωτίδα. Αλλά όταν χάνεις ματς (... κανονικά ή κατ'επιλογήν) το μόνο για το οποίο μπορείς να είσαι σίγουρος είναι ότι η θέση σου γίνεται χειρότερη. Και επί της ουσίας, τώρα θα χρειαστούμε τις δημόσιες σχέσεις για να τοποθετηθούμε σε υψηλότερη βαθμίδα από τους "Γερμαναράδες που δεν καταλαβαίνουν από τέτοια" (επειδή εμείς είμαστε έξυπνοι και αυτοί χαζοί).
Καταλάβατε τώρα γιατί μιλάω για παραμύθια ;
Και κάτι τελευταίο : όταν βάζεις υψηλούς στόχους και τους κυνηγάς, ακόμα και αν δεν τα καταφέρεις τουλάχιστον θα είσαι λίγο παρακάτω από αυτό που μπορούσες. Όταν όμως αρχίζεις τις επιλογές και τη μινιμαλιστική νοοτροπία και πανηγυρίζεις που μπήκες στη 12άδα, τότε δυστυχώς δεν πας μακριά. Έλληνας είμαι και τις αγαπάω και τις δύο ομάδες (ειδικά των ανδρών) αλλά με αυτά που βλέπω δεν είμαι αισιόδοξος.