doom έγραψε:Πρεπει να καταλαβετε ολοι οι γονεις οτι ο καθε προπονητης εχει στοχο την οσο το δυνατον καλυτερη παρουσια της ομαδας την οποια προπονει. Αν μπορειτε να δεχτειτε οτι ισχυει κατι τετοιο, τοτε ειναι δεδομενο οτι οι πιο αξιοι θα προωθηθουν. Δυστυχως υπαρχουν και οι εξαιρεσεις που επιβεβαιωνουν τον κανονα, αλλα αυτες ειναι ελαχιστες.
Γενικα, ενας προπονητης ειναι απολυτα φυσιολογικο να γνωριζει πολλα περισσοτερα απο εναν γονιο. Επισης, ολοι εμεις οι γονεις, θελουμε τα παιδια μας να πρωταγωνιστουν σε οτι κανουν στην ζωη τους, και κατι τετοιο ειναι απολυτα φυσιολογικο. Ομως, στον ομαδικο αθλητισμο, υπαρχουν πολλες παραμετροι που διαμορφωνουν καταστασεις στα τμηματα υποδομων, οι οποιες ειναι φυσικο, να ακολουθουνται απο καποιους πολυ και απο καποιους αλλους γονεις λιγοτερο. Ο στοχος ειναι αυτος που κανει την διαφορα. Στις μικρες ηλικιες, οι προτεραιοτητες που θετουν ουσιαστικα οι γονεις, ειναι και αυτες που επηρεαζουν την εξελιξη των παιδιων τους στους διαφορους τομεις ενασχολησης τους.
Αν, παντως, καποιος γονιος πιστευει οτι το βλασταρι του αδικειται, πρεπει να κανει μια συζητηση με τον υπευθυνο προπονητη, κι αν δεν καλυφθει, τοτε το καλυτερο ειναι να αποχωρησει απο την συγκεκριμενη ομαδα και να μετεγραφει σε καποια αλλη.
Πολλοι παντως γονεις που πηγαινοφερνουν τα παιδια τους απο τα 12-14 τους απο ομαδα σε ομαδα και δεν κατασταλαζουν καπου, δειχνουν οτι δεν γνωριζουν το αντικειμενο και προκαλουν τετοια ψυχικη ταλαιπωρια στα παιδια, που δεν φανταζονται τι κακο κανουν , κι ενω βεβαια εχουν στοχο το καλυτερο δυνατον για αυτα.
Επιμενω:
1. Ανακαλυψη αλλα και επιβεβαιωση της αδικιας
2. Συνενοηση με τους υπευθυνους του τμηματος
3α. Παραμονη του αθλητη στην ομαδα, αν ο γονιος καλυφθει, η
3β. Αποχωρηση απο την ομαδα και μεταγραφη σε αλλη.
Δεν θα μπορουσα να συμφωνήσω περισσότερο ,και τα εχω επισημάνει
αυτά πολλές φορές, πολυ σωστός ,και ακριβής!!