από cougar » Δευτ Οκτ 02, 2006 7:28 pm
Αγαπητοί μου κύριοι,
μετά από πολύ καιρό που έχω να επισκευθώ τον χώρο του forum, χαίρομαι που υπάρχει τέτοιο ενδιαφέρον.
Κύριε Κούκιο, θα ήθελα με την σειρά μου να σας ευχηθώ ότι καλυτερο για την συνέχεια. Είχα την τιμή να είμαι ένας από τους αθλητές που σας αντιμετώπισαν μαζί με τον Ζοζέφ και ομολογώ ότι η ομάδα σας ήταν η μόνη στην οποία έβγαλα το καπέλο.
Όσον αφορά το θέμα της αξιοκρατίας μέσα στο χώρο με καλύψατε πλήρως όλοι σας. Όσο για το μέλλον της ομάδας μου, από την οποία έχω πλέον αποχωρίσει σαν ενεργό μέλος αλλά την αγαπώ και νοιάζομαι ακομα, μάλλον θα έπρεπε να σταθώ στα λόγια:
"Αν όλα αυτά δεν είναι στα άμεσα σχέδια της ομάδας, η πορεία θα κυμανθεί μεταξύ...φθοράς και αφθαρσίας!!!"
Καθώς τυχαίνει να γνωρίζω γεγονότα τα οποία ούτε καν θέλω να επαναφέρω στη μνήμη μου, καθώς με πικραίνουν και με εκνευρίζουν, μπορώ να σας πω ότι ο ΝΟΣ αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε ένα αδιέξοδο. Μακάρι να υπήρχε τρόπος να αναστρέψει την κατάσταση αλλά δεν πιστέυω πως θα τα καταφέρει. Βλέπεται, ένας υγιείς σύλλογος ο οποίος θέλει να θεωρεί τις κινήσεις του οργανωμένες και συγκροτημένες, ένας σύλλογος με όραμα, δεν έχει διοικήσεις με τους μισούς παράγοντες να μην γνωρίζουν τίποτα για το 70% των θεμάτων που αφορούν τα τμήματα υποδομής του, είτε αυτά είναι της κολύμβησης της ιστιοπλοϊας ή της υδατοσφαίρισης. Επαναλαμβάνω πως έχω ζήσει καταστάσεις όπως είμαι σίγουρος ότι εχουμε ζήσει όλοι μας, οι οποίες μου άνοιξαν τα μάτια, αλλά για ευνόητους λόγους δεν μπορώ να αναφέρω. Χωρίς να θέλω να σας κουράσω άλλο, θα πω μόνο τα εξής. Ο ΝΟΣ είχε μείνει μακρία από τις επιτυχίες στην υδατοσφαίριση, για πάνω από δύο δεκαετίες. Από την στιγμή που κατασκευάστηκε το κολυμβητήριο όμως τα πράγματα άλλαξαν. Την πρώτη χρονιά λόγω πολλών απουσιών η ομάδα έκανε μία φιλότιμη προσπάθεια χωρίς όμως να καταφέρει να περάσει στην τελική φάση. Τη δεύτερη χρονιά φτάνει στην τέταρτη θέση (αν θυμάμαι καλά) και την τρίτη χρονιά με την διοίκηση του συλλόγου να μην στηρίζει ουσιαστικά την ομάδα, οι αθλητές αποφασίζουν να πουν την τελευταία τους λέξη με έργα μήπως και βελτιωθεί η κατάσταση, και ανεβαίνουν κατηγορία. Το ξεκίνημα της επόμενης σεζόν βρίσκει την ανδρική ομάδα να ξεκινάει χωρίς τον βασικό της κορμό από Συριανούς και να καταφεύγει σε μισθωφόρους.
Δεν μπορώ να θεωρήσω τυχαίο το γεγονός ότι με την άνοδο της ομάδας στην Γ κατηγορία μετά από τόσα χρόνια, τα άτομα που αγωνίστηκαν γιαυτήν την ομάδα για πάνω από 15 χρόνια και δεν έχουν ζητήσει ποτέ ούτε ένα ευρώ, να αποφασίζουν ξαφνικά να αποχωρίσουν. Η διοίκηση του ΝΟΣ προσπάθησε να καρποφωρηθεί της επιτυχίας... (επιτρέψτε μου να μην σχολιάσω).
Επίσης δεν μπορώ να θεωρήσω τυχαίο το γεγονός, ένας σύλλογος που έχει την τιμή να βρίσκει στις τάξεις του προπονητές σαν τους κυρίους Κανελλόπουλο και Χέλμη (γιατί περί κυρίων πρόκειται και όχι όπως θέλουν να τους παρουσιάζουν άνθρωποι που δεν κατάφεραν να τους κανουν υποχείριά τους), οι οποίοι έδωσαν άλλο βαθος στην ομάδα και έθεσαν τις βάσεις για ένα μέλλον γεμάτο υποσχέσεις, να καταστρέφει μέσα σε ένα καλοκαίρι όλα όσα ο ίδιος ο σύλλογος σαν διοίκηση θεωρεί ότι τα κατάφερε μόνος του.
Πείτε μου λοιπόν εσείς αγαπητοί μου φίλοι, γιατί πραγματικά σας αγαπώ από την στιγμή που μοιραζόμαστε το ίδιο πάθος, που κυμαίνεται η πορεία αυτης της ομάδας? Μιας ομάδας που μέχρι πριν από 3 χρόνια ήταν δεμένη σαν οικογένεια, σαν αδέλφια, μιας ομάδας με μέλλον, σε μικρούς και μεγάλους και τώρα βρίσκεται χωρίς βασικό κορμό και χωρίς επαρκή αριθμό αθλητών στο φυτόριό της για να γεννηθεί ένας νέος. Το αφήνω σε σας... με λύπη και πίκρα για την ομάδα που με έμαθε να αγαπώ τον αθλητισμό. Το μόνο που έχει μείνει ίδιο είναι το όνομα... ανεξύτιλο στις μνήμες όσων βρέθηκαν στις τάξεις του και είχαν όνειρα... ΝΟΣ