GeorgeM έγραψε: Συνήθως οι δημοσιογράφοι παίρνουν από το φύλλο αγώνος (με ένα τηλεφώνημα) σκορ περιόδων και σκόρερς και με βάση αυτά κάνουν ένα μίνι ρεπορτάζ. Από την άλλη όμως, πάλι καλά που κάνουν κι αυτό το τηλεφώνημα.
Αν δεν είναι παρών ένας δημοσιογράφος όπως καταλαβαίνετε είναι πολύ δύσκολο να γράψει κάτι παραπάνω.
Διαφωνώ με αυτό που γράφεις GeorgeM και ειδικά με την πρόταση "και πάλι καλά που κάνουν κι αυτό το τηλεφώνημα" και θα προσπαθήσω να εξηγήσω το γιατί.
Οι δημοσιογράφοι που κάνουν το ρεπορτάζ πόλο δεν το κάνουν από χόμπι, ούτε πρέπει να τους ευγνωμονούμε που γράφουν ότι γράφουν. Είναι επιλογή των εφημερίδων ή των ειδησιογραφικών site άμα θέλετε να γράφουν ένα κομμάτι για πόλο. Αυτή η δουλειά ανατίθεται σε δημοσιογράφους οι οποίοι πληρώνονται για να το κάνουν.
Το θέμα λοιπόν που τίθεται κατά την άποψή μου είναι το κατά πόσο αυτοί οι δημοσιογράφοι μπορούν να κάνουν σωστά τη δουλειά που κάνουν και κυρίως αν μπορούν να τηρήσουν τα κατάλληλα δεοντολογικά πλαίσια.
Αντί λοιπόν να παίρνουν τηλέφωνα αθλητές και προπονητές μπας και τους πούνε κανένα κουτσομπολιό που θα τρέξουν να το γράψουν, ας κοιτάξουν να κάνουν σωστά τουλάχιστον τα βασικά.
Γιατί προσωπικά θεωρώ στοιχειώδη κανόνα δεοντολογίας στο ρεπορτάζ ενός αγώνα να αναγράφονται τα ονόματα των αθλητών που συμμετείχαν σε αυτόν.
Είναι κατανοητό το γεγονός ότι στα περισσότερα παιχνίδια δεν μπορεί να υπάρχει δημοσιογραφική κάλυψη. Και πράγματι το ρεπορτάζ γίνεται μέσω χαλασμένου τηλεφώνου. Ένας δηλαδή συνήθως μαθαίνει τα στοιχεία και άλλοι κάνουν copy paste. Αυτός όμως που παίρνει τα στοιχεία δεν του κοστίζει τίποτα να του διαβάσουν από το φύλο αγώνα όλους τους παίκτες που συμμετείχαν παράλληλα με τα γκολ που έβαλαν. Ο λόγος που δεν το κάνει είναι άγνοια και βαρεμάρα κι όχι πρόβλημα στην επικοινωνία. Είναι απλά μια συνήθεια που επικράτησε και όλοι την ακολουθούν. Για μπες όμως στο
www.waterpoloweb.com να διαβάσεις το ρεπορτάζ για το τουρνουά στις Συρρακούσες, εκεί θα δεις ότι γράφονται οι συνθέσεις πλήρεις.
Θα μου πείτε τώρα με τι κάθομαι κι ασχολούμαι. Κι όμως επιμένω ότι είναι σημανικό. Σας διαβεβαιώ πως σήμερα υπάρχουν αθλητές και μάλιστα πολύ υψηλού επιπέδου που έχουν ψύχωση με το αν θα σκοράρουν και θα γραφτεί το όνομά τους στην εφημερίδα. Κι επαναλαμβάνω μπείτε και στη θέση των προπονητών των μικρών κατηγοριών που έτσι κι αλλιώς αντιμετωπίζουν αρκετές φορές προβλήματα στο να μπορέσουν να διδάξουν τη σημασία της ομαδικότητας και πως αυτή υπάρχει σε όλες τις πτυχές του παιχνιδιού. Προσωπικά μου πήρε αρκετό καιρό να καταλάβω πως η ικανοποίηση που αντλείς από την επιτυχία της ομάδας είναι πολύ μεγαλύτερη από την αντίστοιχη της προσωπικής επιτυχίας. Και θεωρώ πως είναι ένα από τα πολύ σημαντικά μαθήματα που πήρα και που με έκανε να παρακολουθώ αθλητισμό με διαφορετικό μάτι.
Όλη η ομορφιά του ομαδικού αθλητισμού περικλείεται στην έννοια της ομάδας. Και είναι πολύ μεγάλης σημασίας και οι κοινωνιολογικές προεκτάσεις του ομαδικού αθλητισμού.
Δεν νομίζω ότι λέω κάτι το καινούργιο, μου ακούγεται αυτονόητο.
Αντί λοιπόν να λέμε ευτυχώς που γράφουν οι δημοσιογράφοι για το πόλο, καλύτερα θα είναι να απαιτούμε ότι γράφεται να γράφεται με το σωστό τρόπο κι ας πιάνει και λιγότερο χώρο.